به گزارش خبرگزاری فارس از کاشان، مهران سرمدیان اظهار کرد: مطالعه، مستند نگاری، تدوین و جمعبندی پروندههای ثبتی دو اثر آداب سنت نذری ماه محرم سادات دهه دار نشلج (نشلگ) و مهارت سنتی پیوند، تکثیر و برداشت شاتوت برزک توسط واحد مردمشناسی این اداره انجامگرفته که پس از بررسی در شورای ثبت و حرایم استان به اداره کل ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی وزارت متبوع ارسال که به ترتیب به شمارههای ۲۳۵۹ و ۲۳۶۰ در فهرست میراث ناملموس کشور به ثبت رسیدند.
معاون مدیرکل و رییس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی شهرستان کاشان بابیان اینکه، با توجه به سابقه تاریخی و فرهنگی کاشان که سرشار از عناصر میراث فرهنگی ناملموس است، افزود: ثبت هرکدام از آنها مستلزم پژوهش، مطالعه میدانی و مستند نگاری است.
به گفته وی، تاکنون ۳۴ اثر میراث فرهنگی ناملموس در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. آیین طوق شیخ رضا، آداب ختم سی پاره قران ماه رمضان جوشقان قالی، آداب ختم سوره انعام کامو، آداب خواستگاری و عروسی برزک، مهارت پخت خورشت چغاله بادام، مهارت پخت سوهان میرزا حسینی، مهارت پخت باقلوای کاشان، مهارت صابونسازی قمصر، مهارت سفره بافی کامو و تعزیه شهر مشکات ازجمله عناصر فرهنگی ناملموس هستند که مطالعه و مستند نگاری آنها در دست اقدام است.
مسؤول ثبت پروندههای میراث معنوی اداره میراث فرهنگی گردشگری و صنایعدستی کاشان در ادامه اظهار داشت: شاتوت یکی از مهمترین و اثرگذارترین میوههای سردرختی در اقتصاد برزک است که قدمت آن به بالای یک قرن میرسد. مردمان برزک به شاتوت «توت سیاه» میگویند. به این علت که شاتوت قابلبرداشت و خوردن کاملاً بنفش پررنگ و نزدیک به رنگ سیاه میشود. به طور معمول در هر باغی، خانه باغی، کنار جوی آب کوچهباغها و معابر درخت توت سیاه به چشم میخورد.
عباس ترابزاده بابیان اینکه، امروزه یکی از منابع درآمد باغدارانی که باهدف درآمدزایی فعالیت میکنند شاتوت است و در پی این افزایش این درآمد اقدام به تکثیر نهال و کاشت شاتوت در سطح وسیعی کردهاند، خاطرنشان کرد: بهطورمعمول باغداران و کشاورزان برزک درخت شاتوت را به چند روش تکثیر میکنند؛ که مهمترین پیوند شاخهی شاتوت به درختان توت سفید است. برداشت شاتوت از اواخر تیر شروع تا اواسط شهریور به طول میانجامد.
کارشناس مردمشناسی اداره میراث فرهنگی گردشگری و صنایعدستی کاشان در مورد آداب سنت نذری ماه محرم سادات دهه دارنشلج (نشلگ) بیان داشت: دادن نذری توسط طایفهی سادات، ریشهی تاریخی، فرهنگی دارد، طوری که امروزه بهعنوان سنت شناخته میشود اما این سنت در انحصار یکی، دو طایفه از طایفههای سادات نشلج قرار دارد.
وی گفت: طایفه حسینی و موسوی که از زمانهای دور در طول دههی اول محرم از تعزیهخوانان و عزاداران پذیرایی میکردهاند که بر اساس قبالهای که از سالیان دور نوشتهشده تمام هزینهی برگزاری نمایش تعزیه، روضهخوانی، عزاداری و پذیرایی از آنها را عهدهدار هستند که در اصطلاح به این خانوادهها «دهه دار» میگویند.
وی ادامه داد: بنابراین از روز اول محرم تا روز عاشورا دهه دارها مطابق با نوبتبندی که بهصورت موروثی به آنها رسیده علاوه بر پرداخت هزینهی برپایی مجلس تعزیه، با صرف ناهار از تعزیهخوانان و عزاداران پذیرایی میکنند. نکته درخور توجه، انتقال سنت دهه دار به نسل بعدی است که فقط به فرزند ارشد ذکور میرسد و این در قباله قیدشده است. غذای نذری دهه دارها گوشت لوبیا، حلیم، شیر برنج همراه با شیرهی انگور است.
انتهای پیام/۶۳۱۲۳/ر/