به گزارش خبرگزاری فارس، در آذر ماه سال ۱۳۹۴در کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد سندی با عنوان موافقت نامه پاریس به تصویب کشورهای عضو رسید که هدف آن جلوگیری از افزایش دمای زمین عنوان شد. بسیاری بر این عقیده‌هستند که این معاهده فقط به نفع کشورهای توسعه یافته بود و جلوی پیشرفت کشورهای درحال توسعه را می‌گیرد.
مخاطبان فارس من هم با ثبت سوژه‌های متعدد از جمله «تقاضای خروج ایران از معاهده زیست محیطی پاریس» و «لزوم خروج ایران از توافق آب و هوایی پاریس» خواستار خارج شدن ایران از این معاهده‌شده‌اند. این مخاطبان با این دلایل که امضای این معاهده جلوی رشد اقتصاد ایران را می‌گیرد،مغایر با منافع ملی است و تاثیر چندانی در کاهش گازهای گلخانهای ندارد، خواهان خروج از آن همچون آمریکا شده‌اند.
«فاطمه برزنونی» دانشجوی رشته اقتصاد و ثبت کننده سوژه خروج ایران از معاهده پاریس، در گفت‌و‌گو با خبرنگار فارس‌من خبرگزاری فارس، با اشاره به مفاد معاهده پاریس گفت:کره زمین درحال گرم شدن است یکی از علل آن دی اکسید کربن است اما الزاما همه دلیل آن این نیست تنها ۴ درصد از علت گرمی هوا دی‌اکسیدکربن است که ۲۵ درصد کشورهای صنعتی ۸۰ درصد آن گازها را تولید کرده‌اند اما ایران تنها در تولید یک درصد از تولید گازهای گلخانهای سهیم است ولی ما باید جریمه کشورهایی که روزی در مسیر توسعه یافتگی بوده‌اند و عاملی مهمی در ایجاد گازهای گلخانهای داشته‌اند، را بپردازیم.
این سردبیر سوژه فارس من با اشاره به تاثیر این قرارداد در اقتصاد ایران بیان داشت: در حقیقت ۹۵ درصد گرمای زمین را خود طبیعت تولید کرده است. گازهای گلخانهای و بخار آب زمین را گرم‌تر کرده‌اند و تنها ۵ درصد را کشورها تولید کرده‌اند در بندهای توافقنامه پاریس قید شده که ایران ۴ درصد قطعی و ۱۲ درصد مشروط از فعالیت‌های نفت و گاز خود کاهش دهد اما نکته اینجاست که در این بیانیه شفاف سازی نشده‌است و اعداد و ارقام آن نیز به صورت رسمی اعلام نشد.
وی با گلایه از اجرای معاهده پاریس گفت: اگر این تعهد را اجرا شود با کاهش ۷.۲ درصد رشد اقتصادی رو‌به رو خواهیم شد و این یعنی ۱۵ درصد از توسعه کشاورزی، ۱۰ درصد از صنایع و ۱۰ درصد از تولید نفت ما کاسته خواهد شد، در پی آن سطح رفاهی نیز کاهش یافته و آمار بیکاری افزوده می‌شود با امضای این قرارداد کشورهای غربی از تمام ذخایر ما مطلع می شوند و تمام میادین گاز و نفت ما را زیر نظر خواهند داشت.
برزنونی با گلایه از مسؤولان محیط زیست ایران برای امضای این توافق گفت: ما این توافق را با لبخند امضا کردیم ولی طعم تلخ آن را در اقتصاد شاهد خواهیم بود، از سوی دیگر آسیب جبران‌ناپذیری به محیط زیست هم خواهد خورد.
این دانشجوی اقتصاد با نقل قول سخنان یاسر جبرائیلی از کارشناسان اقتصاد سیاسی، افزود: از سال ۹۴ این توافقنامه در حال اجرا شدن بود مهم‌ترین اثر آن بر تولید آب شیرین است، آب شیرین از برق مازاد تولید می شود اکنون ما با مشکل برق روبرو هستیم و پس از این نیز با مشکل تولید آب شیرین روبرو خواهیم بود، از یک طرف مشکل انرژی و برق داریم و از طرف دیگر عربستان جای ما رو در تولید انرژی خواهد گرفت اگر ما این معاهده را اجرا کنیم حدود ۵۲ میلیارد دلار دل ۶۰۰ هزار میلیارد تومان باید هزینه کنیم در صورتی که قطر فقط در این توافق گفته که تلاش می‌کند.
وی در پاسخ به این سوال که مسئول اجرای این توافقنامه کیست‌گفت:برای کاهش تولید گازهای گلخانهای آمریکا همه را تشویق به این تعهد کرده ولی خود گفته که از این توافقنامه خارج می‌شود متاسفانه سازمان محیط زیست توسط شخصی اداره می شود که هیچ تخصصی در آن ندارد، ما باید این نکته را در نظر بگیریم که اجرای این توافقنامه ۷.۲ درصد اقتصاد ایران را را کوچک می‌کند و الان تلاش دارند که این توافقنامه به امضای مجلس هم برسد.
انتهای پیام/
