خبرگزاری فارس ـ اراک؛ جوان است و محقق تولید باکتری‌های آغازگر در استان مرکزی، عشقش خدمت به خاک وطن است و شکست تحریم‌های ظالمانه دشمنان.
از «ما می‌توانیم‌ها» می‌گوید و تلاشی که امروز بعد از سال‌ها تحقق و پژوهش برای تحقق ما می‌توانیم، او را در مسیر تحصیل در رشته دکتری میکروبیولوژی تولید استارت‌های لبنی قرار داده است.
این جوان اراکی آغازگر پایانی است بر وابستگی‌ها، وابستگی‌هایی که می‌گوید: در شان یک ایرانی نیست که وابسته به بیگانگان باشد.
سینا نیمروز، جوان اراکی این روزها به واسطه تلاش و سال‌ها مجاهدت تلاش خستگی ناپذیر؛ کشورهایی چون هلند و دانمارک و آمریکا را پشت سر گذاشته و با تولید باکتری تبدیل شیر به ماست، پنیر و سایر فرآورده‌های لبنی کشور را از واردات این محصول بی‌نیاز و با پشت پا زدن به پیشنهاد بورسیه کشورهای مطرح از خروج بیش از 400 میلیون دلار ارز از کشور جلوگیری کرده است.
محصولش سه نوع باکتری است، محصولی که برای تبدیل شیر به ماست، پنیر و سایر فرآورده‌های لبنی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
باکتری تبدیل شیر به ماست، دوغ و پنیر پیش از این از کشورهای سردمدار تحریم وارد کشور می‌شود، اما هم اینک به واسطه خودباوری این جوان 32 ساله به راحتی در داخل تولید می‌شود.
این باکتری خاص امروز بعد از سال‌ها پژوهش و تحقیق توسط سینا نیمروز و همکارش در ایران و بهتر بگوییم در استان مرکزی تولید می‌شود.
به منظور بررسی ابعاد مختلف تولید این محصول خبرنگار اجتماعی فارس با سینا نیمروز دقایقی به گفت‌وگو پرداخت، در این گفت‌وگو این محقق اراکی ضمن پرداختن به بستر نامناسب تحقیق و پژوهش در کشور و ارائه راهکار برای تقویت این ظرفیت به نکات قابل توجه در خصوص واردات این باکتری و لزوم هوشیاری مسئولان در این رابطه پرداخت.
فارس: شرکت جوان ژن زیست فیدار در چه سالی و به چه هدفی تاسیس شد؟
نیمروز: این شرکت در سال 96 و با هدف تولید و خرید و فروش و صادرات و واردات تولید فرآورده‌های بیولوژی، استارترهای مواد غذایی و لبنی، واکسن، داروهای دامی و انسانی، کیت‌های آزمایشگاهی به ثبت رسید و هم اکنون با گذشت بیش از 5 سال موفق به تولید سه نوع باکتری تولید ماست، دوغ و پنیر شده است.
فارس: مراحل تولید باکتری آغازگر را توضیح دهید؟
نیمروز:دانش فنی استارترها یا باکتری‌های آغازگر محصولی وارداتی است و از کشورهایی مانند هلند، دانمارک و آمریکا وارد کشور می‌شود، این باکتری به شیر افزوده شده و محصولاتی مانند ماست و پنیر به دست می‌آید.
حدود پنج سال قبل به همراه همکارم تحقیقاتی که برای این محصول از سال 90 انجام داده بودیم را پیگیری و برای ساخت آن تحقیقات جدید را استارت زدیم.
سال 90 بعد از شکلگیری فکر تولید این محصول با دانشگاه برای انجام آزمایش‌ها و استفاده از محیط آزمایشگاه صحبت کردیم، اما متاسفانه این امکان را در اختیارمان قرار ندادند و به همین دلیل ادامه تحقیقات و تولید این ماده به تعویق افتاد.
در نهایت بعد از پیگیری‌های مکرر حدود سال 96 با پارک علم و فناوری آشنا شدیم و تحقیقاتی را به صورت گسترده انجام دادم که در نهایت تلاشمان نتیجه داد و محصول تولید شد.
فارس: ارزش اقتصادی این محصول برای کشور چیست؟
نیمروز: درسال 96 میزان گردش مالی این محصول 400 میلیون دلار بود، یعنی با بومی سازی و تولید این محصول در داخل می‌توان از خروج این میزان ارز از کشور جلوگیری کرد.
تولید این محصول علاوه بر جلوگیری از خروج ارز، ارزشی که برای کشور به همراه دارد این است که یک محصول کاملا بومی و بدون دستکاری ژنتیکی و کاملا دست نخورده است، اما محصولی که وارد می‌شود هیچ تضمینی برای تغییر ژنی در آن وجود ندارد.
فارس: کاربرد محصول چیست و چه مصارفی دارد؟
نیمروز: این باکتری‌ها در صنایع محصولات لبنی از جمله ماست، دوغ و پنیر مورد استفاده قرار می‌گیرد، در حال حاضر اکثر کارخانجات اراک از تولید این باکتری‌ها استقبال کرده و در محصولاتشان از آن استفاده می‌کنند.
این باکتری بومی داخل کشور است، از مناطق بکر سیستان و بلوچستان و عشایر آذربایجان در تولید آن استفاده شده است، تمام کارخانجات صنایع لبنی و مواد غذایی می‌توانند در تولید محصولات خود از این باکتری استفاده کنند، در کشور تنها شرکتی هستیم که این محصول را تولید می‌کنیم، البته دو شرکت با وجود برگزاری مراسم افتتاحیه و اعلام رسمی مدعی تولید این محصول هستند، اما با پیگیری‌هایی که داشتیم متوجه شدیم هنوز محصول خود را به مرحله تولید نرسانده‌اند.
فارس: میزان اشتغالزایی شرکت چند نفر است؟
نیمروز: هم اکنون به صورت مستقیم 7 نفر در شرکت مشغول فعالیت هستند، با توجه به اینکه وارد فاز بازاریابی نشده‌ایم در صورت استقبال استان‌ها، حمایت مسوولان و راه‌اندازی سایر خطوط بیش از یک هزار فرصت شغلی جدید ایجاد خواهیم کرد، البته به چند استان محصول ارسال و تاییدیه اخذ شده است که به زودی وارد چرخه سفارش خواهد شد.
فارس: هم اکنون در چه مرحله‌ای قرار دارید و تولید انبوه چه زمانی محقق می‌شود؟
نیمروز: طبق مقررات پارک علم و فناوری می‌بایست در سال سوم سوددهی محقق شود، طبق همین مقررات اگر سوددهی محقق نشود باید تسهیلات اخذ شده تسویه می‌شد، اما پارک علم و فناوری همکاری و حمایت همه جانبه را ادامه داد و در سال چهارم با کمک خود این مجموعه توانستیم زمینی به مساحت هزار متر و خط تولید 250 متر را برای این کار آماده سازی کنیم و در حال حاضر در مرحله تکمیل و خرید دستگاه‌ها قرار داریم.
برای خرید دستگاه نکته مهم و قابل توجهی وجود دارد، یکی از دستگاه‌های مورد نیاز این کارخانه خارج از کشور تولید و نمونه مشابه نیز در داخل کشور ساخته می‌شود اما متاسفانه قیمت داخلی حدود یک میلیارد و 150 میلیون تومان و نمونه خارجی بسیار ارزان‌تر و حدود 200 میلیون تومان است که این جای تعجب دارد.
فارس: به نظر شما چرا تاکنون نسبت به تولید این محصول اقدام نشده و واردات از کشورهایی مانند هلند و آمریکا با وجود تحریم چه معنایی دارد و آیا این کشورها در این قضیه دلسوزانه برخورد کرده‌اند؟
نیمروز: بسیار نادر است که محصولی که وارد می‌شود در داخل امکان تولید آن وجود نداشته باشد، نکته جالب این است در مراحل تولید این محصول با کارخانه‌های خارجی ارتباط برقرار شد اما این کارخانه‌ها که واسطه‌هایی برای واردات در داخل کشور دارند حاضر به پاسخگویی نشدند و ارتباط با تیم را در حد فروش محصول آن هم از طریق همان واسطه‌ها تعیین کردند.
از طرفی این محصول توسط کشورهایی مانند هلند وارد می‌شود، هلند کشوری است که دوران جنگ تحمیلی سلاح شیمیایی به صدام واگذار می‌کرد و جای تعجب است که در دوران تحریم چنین ماده‌ای را به ما می‌فروشد، اما دارویی مثل داروی بیماران پروانه‌ای یا حتی باند مورد نیاز این بیماران به کشور فروخته نمی‌شود.
باید توجه داشت این محصولی است که در سفره روزانه مردم قرار می‌گیرد و از طرفی باید دقت داشت که کشوری مانند آمریکا طبق اطلاعات منتشر شده سال‌هاست بر روی مگسی تحقیق انجام می‌دهد که با دست کاری‌های ژنتیکی نیش آن در نسل سوم و چهارم اختلال ایجاد کند، آیا می‌توان به واردات این کشورها اعتماد داشت.
فارس: با چه مشکلاتی در راه تحقیق و تولید این محصول مواجه هستید؟
نیمروز: سوال مهم این است که چرا نباید آزمایشگاه در اختیار تیم تحقیقاتی قرار بگیرد و برای نبود همین آزمایشگاه در محیط دانشگاهی سال‌ها ساخت این محصول به طول انجامد و سوال دیگر این است که چرا تاکنون به این مورد توجه نشده و برای تولید آن تلاشی صورت نگرفته است.
از سال 96 که استارت تولید محصول را زدیم تاکنون هیچ سود و درآمدی کسب نکرده‌ایم بااین حال ایستاده‌ایم و تا انتها ادامه می‌دهیم، این در حالی است که با یک بستر درست امکان همکاری سرمایه‌گذاران وجود داشت.
ما بر اساس تعهد و وظیفه‌ای که برای خود متصور بوده‌ایم ایستاده‌ایم و حرکت می‌کنیم و حتی از بورسیه دانشگاه‌های مطرح جهان چشم پوشی کردیم، اما با همه این ها نیاز است زمینه فعالیت و انگیزه بخشی به جوانان فراهم شود.
فارس:چه ارگان‌هایی برای این کار با شما همراه شدند؟
نیمروز: بسیاری از افراد و مراکز در داخل و خارج از کشور به ما کمک کردند، به عنوان نمونه برای یکی از مواد اولیه با کارخانه‌ای در یکی از کشورهای همسایه تماس برقرار شد در ابتدا با این تصور که به زبان فارسی امکان تکلم ندارند به زبان انگلیسی صحبت شد و در ادامه صاحب کارخانه به زبان فارسی پاسخ ما را داد و همین که متوجه کار تحقیقاتی ما شد با این گفته که ایران وطن من است مواد مورد نیاز ما را بدون دریافت هیچ هزینه‌ای به ایران ارسال و ما تنها هزینه پست تهران به اراک را پرداخت کردیم.
پارک علم و فناوری و موسسه رازی هم از ظرفیت‌های داخلی هستند که از روز نخست با ما همراه شدند و با همه توان و ظرفیت به ما کمک کردند و می‌توانم بگویم اگر این دو نهاد نبودند کار ما ادامه نداشت.
پارک علم و فناوری در سه مرحله حمایت بیش از 500 میلیون تومان حمایت مالی داشت که واقعا قابل تقدیر است، وزارت بهداشت نیز در کوتاه‌ترین زمان ممکن مجوزهای لازم را صادر کرد، اما حمایت نهادهایی چون وزارت صنعت و معدن و تجارت در حد معرفی فن بازار برای بازاریابی بود که آنهم هنوز قطعی نشده است.
فارس: چه پیشنهادی برای بهتر شدن شرایط تحقیق و پژوهش در کشور و به تبع آن استان دارید؟
نیمروز: کار تولید این باکتری‌ها دیر بازده است و یعنی حدود 5 تا 6 سال زمان برای رسیدن به سودهی زمان نیاز داریم، بسیاری از محصولات اینگونه هستند و اگر راه تحقیق و پژوهش هم دشوار باشد جوانان ناامید و بی انگیزه می‌شوند.
محیط دانشگاه، پارک علم و فناوری و موسسه رازی هریک ظرفیت‌های آزمایشگاهی در اختیار دارند و از طرفی همه جوانان اطلاعی از این ظرفیت ندارند، معمولا دانشجویان نمی‌دانند تحقیق و پژوهش را از کجا باید شروع کنند و دانشگاه مشاوره‌ای در این خصوص ارائه نمی‌دهد به همین دلیل اغلب ایده‌ها در همان ذهن افراد باقی می‌ماند.
نیاز است این ظرفیت‌ها با هزینه‌ای که برای دولت مبلغ زیادی محسوب نمی‌شود تجمیع و یک مرکز جامع ایجاد شود که از صفر تا انتهای کار تحقیقاتی در این مرکز قابل انجام باشد.
این مورد باعث می‌شود افراد بیشتری در کنار یکدیگر قرار بگیرند، هم‌افزایی صورت بگیرد و در نهایت جوانان انگیزه بیشتری برای انجام کارهای تحقیقاتی داشته باشند.
فارس: سخن پایانی...
نیمروز: راه حل بسیاری از مشکلات و مسائل در خودکفایی و دست یابی به دانش تولید و ساخت انواع محصولات و وسایل است و این محقق نخواهد شد مگر با ایجاد زمینه لازم برای حضور جوانان صاحب فکر برای انجام تحقیق و خلق علم، نیاز است این اقدامی موثر در این خصوص صورت بگیرد.
انتهای پیام/خ
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
