به گزارش خبرگزاری فارس از رشت، ظهر روز عاشورا دلهای بی‌قرار روانه کوی و میدانی برای عرض ارادتند و دلتنگ از قربت این روزهای عزاداران حسین (ع) که بیرق طبل و زنجیر عزا در محصور این ویروس منحوس مانده، اما بیرق علمدار حسین (ع) را با قلب‌های همیشه عاشق برپا نگه داشته‌اند.
به دستور قلب، بی‌قرار روانه کوی و برزن شهر باران‌ها شدم تا رسیدم به خیابانی که نامش را «بهشت» نامیدند، خیابان بهشت خیابان عشاق حسین (ع) بود و بعد از ده شب اقامه عزای آقاجانشان، بساط نوکری ظهر عاشورا را در این خیابان خوش‌نام و خوش‌مسلک پهن کرده‌اند تا هم پرچم عزا بالا بماند و هم با نظم حسینی، ذره‌ای خم به ابروی سپیدپوشان جبهه سلامت، نیاورند؛ خوب! اینان درس آموخته مکتب پرستار کربلا هستند و بیرق را با تکیه بر دکترین «نظم نوین جهانی حسین» برپا کرده‌اند!
از خیابان بهشت برایتان سخن می‌گویم، خیابانی که برقلعه محکم مسجد امام رضای گلسار رشت تکیه داده و مسجد محوری را شاخصه پرچم‌داری اقامه حق کرده است، از خیابانی که مزین به عشق حسین (ع) است و ملقب به نوکری عزادارن حسین (ع).
عزاداران صف به صف نشسته‌اند با فاصله‌هایی که ایجاد شده و نظمی که ارتش‌داران لشکر حسین (ع) مقید به ایجاد آنند، اینجا عاشقان یک‌به‌یک همه در یک سطح، تنها درجه‌دار عشق حسینند، نه بیشتر! اینجاهیچ‌کس برکسی برتری ندارند و تنها برگ افتخار، درجه داری عاشقی‌است نه مسئولیت‌های اجتماعی.
بچه‌های هیئت روضه الحسین رشت می‌گویند، بیست سال است که بیرق نام پرچم اباعبدالله را برافراشته نگه داشته‌اند و امروز نیز عاشقی می‌کنند و بر عاشقی خود می‌بالند، آن‌ها می‌گویند علاوه بر اقامه عزا اطعام عزاداران حسین (ع) را نیز در پیش گرفتیم و ۴۰۰ بسته معیشتی برای خانواده‌های کم برخوردار در نظر تدارک دیده‌ایم، اگرچه ویروس منحوس کرونا جمع‌های گرم همیشگی عاشقان را نشانه گرفته اما عاشقی که این حرف‌ها سرش نمی‌شود عاشقی به دل‌است بنابراین، اقامه کننده عزای حسین، ایتا کننده رزق‌حسین (ع) خواهد بود همانگونه که خدافرمود: «اقیموالصلواه و اتوالزکاه».
بعد از نوحه و روضه و عزاداری، دمام‌زنان، ندای لبیک یا حسین (ع) سردادند و با لهجه شیرین عربی اذان ظهر عاشورا را با سوز و آه عاشقان اباعبدالله خواندند و آماده اقامه نماز ظهر عاشورا شدند، عجب نمازی بود، نماز عاشقان حسین (ع) همراه با اشک و بغض و آه!
اقامه نماز زیر نور مستقیم آفتاب ظهر عاشورا، خودش روضه‌است برای اهل‌دلان. اهل دل که باشی کافی‌است بگویند «ای اهل حرم میر و علمدار نیامد، سقای حسین سید و سالار نیامد».
انتهای پیام/۸۴۰۰۸
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
