به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، در سراسر تاریخ ایران زمین و به ویژه در طول ۴۳ سالی که از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی میگذرد، این اصفهان و اصفهانیها بودند که همواره در سختی و آسانی و جنگ و صلح، میاندار میدانها بودند و بی دلیل نبوده که مقام معظم رهبری در بیانات خود اصفهان را شهر «پیشگامی و پیشقدمی» نامیدند.
اصفهانِ سخاوتمند بود که روزگاری با دست به دست کردن و تشییع ۳۶۰ فرزند پرپرش و زمانی با فدا کردن حاج احمد کاظمی و محسن حججیها، دینش را به این انقلاب ادا کرد و در هر برهه از تاریخ، طلایهدار و پیشآهنگ حرکات این مکتب بود.
از سوی دیگر استان اصفهان از نظر منابع طبیعی و نیروی انسانی از استانهای غنی و توانمند سطح کشور محسوب میشود و اگر بتوان به خوبی از این ظرفیتها استفاده کرد، شاهد پیامدها و نتایج خوبی نه تنها برای استان بلکه در سطح کشور خواهیم بود.
در کنار این توانمندیها، مشکلات نیز قابل کتمان نیست و اینجا است که نقش استاندار بیش از پیش مشخص میشود و نیاز است با انتخاب استانداری که به مشکلات آگاه است و برای رفع آنها تلاش میکند، به دنبال رفع این موانع و مشکلات باشیم.
با بررسی روند انتصاب استانداران در دهههای گذشته شاهدیم که با سر کار آمدن هر دولت، استان اصفهان از اولین استانهایی بوده است که استاندار آن به سرعت توسط دولت وقت انتخاب شده و طبق همین رویه باید منتظر باشیم که استاندار استان اصفهان به زودی انتخاب و اعلام شود.
در همین راستا به مرور سوابق ۱۵ استاندار اصفهان از پیروزی انقلاب اسلامی تا این لحظه پرداختهایم.
۱ - محمد علی واعظی استاندار اصفهان در دولت موقت (از یکم اسفند سال ۱۳۵۷ تا۱۹ اردیبهشت سال ۱۳۵۸)
محمدعلی واعظی، پزشک اصفهانی بود که مدت کوتاهی به عنوان استاندار اصفهان در دولت موقت فعالیت داشت.
۲- سید محمد کاظم موسوی بجنوردی استاندار اصفهان، منصوب شورای انقلاب ( از ۱۹ اردیبهشت سال ۱۳۵۸تا ۳۱ اردیبهشت سال ۱۳۵۹)
از سیاستمداران و اندیشهوران ایرانی است که مؤسس و رهبر حزب ملل اسلامی، از مؤسسان حزب جمهوری اسلامی و عضو کمیته مرکزی آن، استاندار اصفهان در سال آغازین انقلاب، نماینده تهران در دوره اول مجلس شورای اسلامی، بنیانگذار و رئیس مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهشهای ایرانی و اسلامی)، رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران در دورهٔ رئیسجمهوری سید محمد خاتمی (۱۳۷۶–۱۳۸۴) و هشت سال مشاور فرهنگی او بود.
۳- سید اسماعیل داوود شمسی، استاندار اصفهان در دولت بنی صدر ( از۳۱ اردیبهشت سال ۱۳۵۹ تا سوم شهریور سال ۱۳۶۰)
اولین حضور اسماعیل داودی شمسی به عنوان مسؤول مالی و پرسنلی سپاه با حکم شهید بهشتی صورت گرفت، پس از آن وی در کابینههای مختلف سمتهای گوناگون سیاسی را بر عهده گرفت.
در زمان حضور آیتالله مهدوی کنی به عنوان وزیر کشور در کابینه شهید رجایی،وی معاون سیاسی وزارت کشور بود و بعد از آن به سمت استانداری اصفهان انتخاب شد؛ وی در سال ۱۳۶۱ به سمت معاون نخست وزیر و رئیس سازمان تربیت بدنی و رئیس کمیته ملی المپیک انتخاب شد.
در دوره ریاست جمهوری سید محمد خاتمی به عنوان قائم مقام محسن مهرعلیزاده معاون رئیسجمهوری و رئیس وقت سازمان تربیت بدنی انتخاب شد.
۴- غلامعباس زارع میرک آباد، استاندار اصفهان در زمان نخستوزیری میرحسین موسوی ( از سوم شهریور سال ۱۳۶۰ تا ۲۹ تیر سال ۱۳۶۱)
زارع استاندار پیشین کرمان، استاندار پیشین کرمانشاه (دوران دفاع مقدس)، استاندار پیشین اصفهان، معاون پیشین وزارت کشور، معاون پیشین وزارت راه، معاون پیشین سازمان صنایع دفاع، معاون پیشین بنیاد مستضعفان، رئیس سازمان صنایع و معادن بنیاد مستضعفان، رئیس پیشین فدراسیون وزنه برداری، عضو کمیسیون فرهنگی سازمان تربیت بدنی، مدیر پیشین بخش اقتصادی شهرک مهدیه قم، رئیس پیشین واحد مهندسین حزب جمهوری اسلامی ایران، از مؤسسین و اعضای جامعه اسلامی فرهنگیان بوده است.
وی فارغالتحصیل مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی شریف، فوق لیسانس مدیریت مرکز آموزش مدیریت دولتی، دکتری تاریخ دانشگاه دولتی ایروان است و تدریس در دانشگاه صنعتی شریف را در کارنامه دارد.
۵- عبداله کوپایی، استاندار اصفهان در زمان نخستوزیری میر حسین موسوی ( از ۲۹ تیر سال ۱۳۶۱ تا ۲۵ بهمن سال ۱۳۶۱)
عبدالله کوپایی (زادهٔ ۱۳۲۵اصفهان) سیاستمدار ایرانی است، که هماکنون بهعنوان مدیر مسؤول ماهنامه دانشنما یا همان نشریه تخصصی سازمان نظام مهندسی ساختمان استان اصفهان، فعالیت میکند.
کوپایی دانشآموخته کارشناسی ارشد عمران از دانشگاه تهران است و در سال ۱۳۶۱ برای کمتر از یک سال استاندار اصفهان بود، از ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۶ بهعنوان استاندار خراسان فعالیت میکرد، در فاصله سالهای ۱۳۷۳ تا ۱۳۷۵ استاندار چهارمحال و بختیاری بود و از ۱۳۷۵ تا ۱۳۷۶ نیز برای دومین بار استانداری خراسان را برعهده داشت.
۶- غلامحسین کرباسچی، استاندار اصفهان در زمان نخستوزیری میر حسین موسوی ( از ۲۵ بهمن سال۱۳۶۱ تا ۱۷ دی سال ۱۳۶۸)
غلامحسین کرباسچی دبیرکل سابق حزب کارگزاران سازندگی است؛ وی در دولتهای سوم و چهارم از ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۸ استاندار اصفهان بود و در فاصله سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۷ به عنوان شهردار تهران فعالیت میکرد.
وی پس از پایان تحصیلات ابتدایی به حوزه علمیه قم وارد و در مدرسه علمیه حقانی مشغول به تحصیل شد؛ کرباسچی سال ۱۳۵۱ به دانشگاه رفت و در رشته علوم ریاضی کاربردی در دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد؛ کرباسچی سپس به عنوان نماینده امام خمینی(ره) در ژاندارمری جمهوری اسلامی منصوب شد؛ کرباسچی در سال ۱۳۶۱ به عنوان استاندار اصفهان منصوب گردید.
کرباسچی از سوی قوه قضائیه به اتهام جرایم مالی محاکمه و به ۳ سال حبس و ۱۰ سال محرومیت از مشاغل دولتی و جزای نقدی محکوم شد؛ وی از جمله متهم به استفاده از امکانات شهرداری تهران در جهت حمایت از کاندیدای خاص در انتخابات هفتم ریاست جمهوری بود که پیش از محاکمه به اتهام اختلاس مدتی را در بازداشت گذراند.
۷- سید محمد رضا واقفی امامزاده، استاندار اصفهان در دولت سازندگی ( از ۱۷ دی سال ۱۳۶۸ تا دوم تیر سال۱۳۷۱)
محمدرضا واقفی امامزاده در دولت پنجم، در فاصله سالهای ١٣۶٨ تا ١٣٧١ استاندار اصفهان بود.
وی دانشآموخته کارشناسی مهندسی مکانیک از دانشگاه اصفهان است و در ادوار دوم و سوم مجلس شورای اسلامی، به عنوان نماینده اصفهان در مجلس حضور داشت.
۸- اسحاق جهانگیری، استاندار اصفهان در دولت سازندگی ( از دوم تیر سال ۱۳۷۱ تا ۲۰ شهریور سال ۱۳۷۶)
وی دانشآموخته کارشناسی فیزیک از دانشگاه کرمان، کارشناسی ارشد مهندسی صنایع از دانشگاه صنعتی شریف و دکترای مدیریت صنعتی از دانشگاه آزاد اسلامی تهران، واحد علوم و تحقیقات است و فعالیت سیاسی خود را از سال ۱۳۵۸ در جهاد سازندگی آغاز نمود.
جهانگیری در ادوار دوم و سوم مجلس شورای اسلامی، به عنوان نماینده جیرفت در مجلس حضور داشت؛ در فاصله سالهای ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۶ استاندار اصفهان و از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۹ در کابینه اول اصلاحات، وزیر معادن و فلزات بود و از سال ۱۳۷۹ در پی ادغام این وزارتخانه با وزارت صنایع و تشکیل وزارتخانه جدید، تا سال ۱۳۸۴ در جایگاه وزیر صنایع و معادن فعالیت کرد.
جهانگیری در دولت تدبیر و امید به مدت ۸ سال معاون اول رئیس جمهور بود.
۹- سید جعفر موسوی، استاندار اصفهان در دولت اصلاحات ( از ۲۰ شهریور سال ۱۳۷۶ تا ۲۶ تیر سال ۱۳۸۱)
سیدجعفر موسوی، نهمین استاندار اصفهان در سال 61 و ۶۲ به عنوان معاون سیاسی اصفهان حضور داشت و به گفته خودش در این مدت شناخت کافی از این استان پیدا کرد و نهایتاً در سال ۷۶ به عنوان استاندار اصفهان انتخاب شد.
۱۰- سید محمود حسینی، استاندار اصفهان در دولت اصلاحات ( از ۲۶ تیر سال ۱۳۸۱ تا ۱۸ مهر سال ۱۳۸۴)
سید محمود حسینی، در فاصله سالهای ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۱ استاندار سیستان و بلوچستان و از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۴ استاندار اصفهان در دوره اصلاحات بود.رئیس طرح و برنامهریزی نیروی انسانی شرکت ملی گاز ایران، رئیس آموزش شرکت ملی گاز از جمله سوابق استاندار اصفهان در دوره اصلاحات است.
حسینی دانشآموخته کارشناسی ارشد فیزیک از دانشگاه اصفهان است؛ وی در سال ۱۳۷۳ به شرکت ملی گاز ایران پیوست و در سال ۱۳۹۶ بازنشسته شد. حسینی به لحاظ سیاسی از اعضای بنیاد باران است و از چهرههای فعال جبهه اصلاحات محسوب میشود.
۱۱- سید مرتضی بختیاری، استاندار اصفهان در دولت نهم( از ۱۸ مهر سال ۱۳۸۴ تا ۱۲ شهریور سال ۱۳۸۸)
پس از تغییر فضای سیاسی کشور پس از سالها و روی کارآمدن محمود احمدینژاد فضای کشور نیز دچار تغییرات جدی شد، سید مرتضی بختیاری بر خلاف استاندار سابق، اصفهانی نبود و در دولت اول احمدینژاد به عنوان استاندار اصفهان منصوب شد.
وی قائم مقام پیشین آستان قدس رضوی بود که در تاریخ ۱۱ دی ماه ۱۳۹۷ سید رضا فاطمی امین جانشین وی شد و با حکم سید ابراهیم رئیسی به عنوان مشاور و دستیار ویژه تولیت آستان قدس رضوی منصوب شد.
مدیر کل دادگستری استان خراسان و فارس، رئیس سازمان زندانها، استاندار اصفهان در دولت اول احمدینژاد و وزیر دادگستری در دولت دهم از جمله سوابق بختیاری است پس از انتخاب رئیسی به ریاست قوه قضائیه به عنوان رئیس حوزه ریاست این قوه منصوب شد.
بختیاری هماکنون به عنوان رئیس کمیته امداد امام خمینی(ره) مشغول به فعالیت است.
۱۲- علیرضا ذاکر اصفهانی، استاندار اصفهان در دولت دوم احمدینژاد ( از ۱۲ شهریور سال ۱۳۸۸ تا ۳۱ شهریور سال ۱۳۹۲)
پس از انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری دوباره دولت به فکر انتصاب استاندار بومی افتاد تا قرعه این بار به نام علیرضا ذاکر اصفهانی بیفتد. ذاکر که تا پیش از استانداری اصفهان، رئیس مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست جمهوری بود با سابقه علمی به عنوان استاندار منصوب شد اما بر خلاف استاندار سابق که مهمترین معاونت استانداری یعنی معاون سیاسی امنیتی را از اصفهانیها انتخاب کرد ذاکر ترجیح داد تا محمدمهدی اسماعیلی جوان که قبلا تجربه همکاری با وی را در مرکز بررسیهای استراتژیک تجربه کرده بود را به عنوان معاون سیاسی امنیتی خود معرفی کند.
ذاکر اصفهانی هم اکنون در رشته علوم سیاسی استاد دانشگاه است.
۱۳- رسول زرگرپور، استاندار اصفهان در دولت اعتدال ( از مهر سال ۱۳۹۲تا هفتم آبان ۱۳۹۶)
بعد از ۸ سال از حضور جریان اصولگرا در قوه مجریه مجددا ریل کشور به قبل از ۸۴ بازگشت و با رای آوردن حسن روحانی انتصاب مدیران از بین فعالان سیاسی اصلاح طلب و کارگزارانیها بود هر چند روحانی در انتخابات شعار اعتدال داد اما در ۸ سال بر خلاف آن مدیریت کشور به اصلاح طلبان سپرده شد.
پس از آنکه اسامی مختلفی در ابتدای دولت یازدهم برای استانداری اصفهان مطرح بود اما تصمیم روحانی این بود که به جای گزینه غیربومی، رسول زرگرپور که تجربه کار با دولتهای مختلف از اصلاحات تا احمدینژاد را داشت به عنوان استاندار برگزیند.
زرگرپور ضمن اینکه تلاش داشت خود را به طیف تند اصلاحات نزدیک نکند مدیریت آرامی را هم در اصفهان پشت سر گذاشت. رسول زرگرپور دارای فوق لیسانس راه و ساختمان از دانشگاه شیراز و دکترای رشته مدیریت استراتژیک از دانشگاه عالی دفاع ملی است و در دولت نهم نیز به عنوان معاون وزارت نیرو در امور آب انتخاب شده بود.
معاون برنامهریزی وزارت جهاد سازندگی، معاون امور عمرانی وزارت کشور،معاون امور آب وزارت نیرو و مشاور وزیر نیرو و عضو هیئت مدیره شرکت مدیریت پژوهشهای نیروگاهی ایران را در کارنامه خود دارد.
۱۴- محسن مهرعلیزاده، استاندار اصفهان در دولت اعتدال ( از ۷ آبان ۱۳۹۶ تا ۲۶ آبان ۱۳۹۷)
روحانی در دولت دوم ترجیح داد تا علاوه بر انتخابات استاندار غیربومی نسبت به زرگرپور استاندار سیاسیتری را هم انتخاب کند، شاید همین بود که محسن مهرعلیزاده از فعالان سیاسی اصلاحطلب و نزدیک به محمد خاتمی که سابقه همکاری نزدیک با رئیس دولت اصلاحات را به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی و استاندار خوزستان داشت به عنوان استاندار اصفهان انتخاب شد.
مهرعلیزاده هم معاونانش را غیربومی گذاشت که البته این اقدام وی انتقادات زیادی را هم در پی داشت.مدت استانداری مهرعلیزاده بیش از یک سال طول نکشید و مهرعلیزاده که در حال نونوار کردن اتاق استاندار بود به دلیل قانون منع بکارگیری بازنشستگان مجبور شد ساختمان استانداری اصفهان را زودتر از آنچه فکر میکرد ترک کند.
مهرعلیزاده که یکبار در سال ۸۴ کاندیدای ریاست جمهوری بود، برای بار دوم شانس خود را برای ورود به پاستور امتحان کرد اما چند روز قبل از انتخابات از کاندیداتوری کنارهگیری کرد.
۱۵- عباس رضایی، استاندار اصفهان در دولت اعتدال ( از ۲۰ آبان ۱۳۹۷ تا کنون)
بعد از رفتن مهرعلیزاده بازار داغ گمانهزنیها دوباره فعال شد تا اینکه باز هم فرصت به استاندار بومی رسید. عباس رضایی چهره کمتر شناخته شده رسانهای به عنوان استاندار انتخاب شد. شباهت فامیلی عباس رضایی با حسین رضایی رئیس سازمان حج و زیارت در دوره اصلاحات باعث شد تا برخی گمان کنند حسین رضایی استاندار شده است.
رضایی که سابقه پزشکیاش بر سابقه سیاسیاش میچربید دکترای ایمونولوژی دارد و هشت سال ریاست بر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بین سالهای ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ از مهمترین سوابق رضایی است.
حالا عباس رضایی هم با پایان دولت دوازدهم در روزهای آینده از دفتر کارش در استانداری به دانشگاه نقل مکان خواهد کرد تا شانزدهمین استاندار اصفهان سکان این استان پهناور را در دست بگیرد.
استان اصفهان از جهتی با مشکلاتی مواجه است که رفع آنها نیازمند تصمیمات ملی و نگاه ویژهای است که دولتمردان و شخص رئیسجمهور باید به اصفهان داشته باشند.اولین اقدام انتخاب استانداری قوی و کارآمدی است که بتواند با بهرهمندی از نظرات نخبگان و بهکارگیری جوانان انقلابی در بدنه مدیریتی برای حل مشکلات چارهجویی کند.
در روزهای اخیر رسانهها و محافل سیاسی، گزینههای مختلفی را برای استانداری اصفهان معرفی میکنند اما فارغ از اینکه کدام یک از چهرههای مطرح شده در جریان انقلاب این مسؤولیت مهم را تحویل میگیرد، تلاش همه نیروهای انقلابی برای کمک به استاندار جدید برای پیگیری و حل مشکلات مردم اصفهان است.
انتهای پیام/۶۳۱۲۵/آ/