جذب معلم: نه به موازی کاری دانشگاه فرهنگیان با سایر دانشگاه ها

مسعود صیامی

دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی و مدیر دبیرستان شبانه روزی لامع درمیان

آذر ماه سال گذشته بود که خبر نامه­نگاری وزیر علوم سابق جناب آقای دکتر غلامی به مقام معظم رهبری (دامه برکاته) در خصوص توسعه غیر کارشناسی دانشگاه فرهنگیان و نقش موازی این دانشگاه با سایر دانشگاه­های کشور و شیوه تربیت معلم خبرساز شد و حاشیه­هایی به همراه داشت. یکی از نکات مهم مخالفت قاطع اکثر اساتید دانشگاه فرهنگیان و بعضاً دانشجویان فارغ­التحصیل این دانشگاه با نامه دکتر غلامی بود.

نگارنده­ی این متن فارغ التحصیل دانشگاه فرهنگیان (تربیت معلم سابق) بوده و هم­اکنون دارای 14 سال خدمت تجربی در پست­های مختلف آموزش و پرورش کشور از مدیر آموزگار یک کلاس چندپایه تا مدیریت دبیرستان شبانه­روزی بوده و هم­اکنون نیز دانشجوی دکترای روان­شناسی تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد و استاد مدعو دانشگاه فرهنگیان می باشد. اهمیت این نامه به نظرم روز به روز بیشتر می­شود. به ویژه در شرایط حاد فعلی که ما با کمبود شدید معلم در بدنه­ی آموزش و پرورش مواجهه هستیم و به شیوه­های مختلف تلاش می­کنیم تا فقط کلاس­های درس­مان خالی از معلم نباشد. در واقع نقش معلم را به مبصر کلاس کاهش داده­ایم.

فرایند جذب معلم باید به صورت کلی تغییر کند. متاسفانه در برخی موارد شاهد ورود افرادی هستیم که واقعاً هیچ صلاحیتی ندارند. گرچه بنده معتقدم فردی که وارد آموزش و پرورش می شود باید از کانال دانشگاه فرهنگیان بگذرد، با این حال به طور کلی دانشگاه فرهنگیان را

مورد نقد می دانم.  ما در حال حاضر با کمبود جدی معلم روبرو هستیم و چون نتوانستیم معلم با صلاحیت استخدام کنیم مجبوریم از فارغ التحصیلان سایر دانشگاهها معلم بگیریم.

دانشگاه فرهنگیان در حال حاضر کاری موازی با

سایر دانشگاهها انجام می‌دهد که به نظرم باید به این موضوع به صورت جدی ورود پیدا کرد. اگر قرار باشد بین یک فارغ التحصیل دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه های دولتی معتبر مقایسه کنیم به این نتیجه می‌رسیم که بچه‌های دانشگاه فرهنگیان در مباحث عملی بسیار قوی تر از فارغ‌التحصیلان سایر دانشگاه ها هستند اما در موضوعات تئوری این وزنه به نفع دانشجویان سایر دانشگاه ها است و به هیچ عنوان  دانشجویان فارغ التحصیل دانشگاه فرهنگیان به لحاظ تئوریک قابل مقایسه با بچه های سایر دانشگاه‌ها نیستند. به نظرم به جای اینکه ما چهار سال دانشجویی را در دانشگاه فرهنگیان معطل می‌کنیم و عملاً کاری را که سایر دانشگاه‌ها می‌توانند انجام دهند را انجام می‌دهیم به نوعی هدر رفت منابع و امکانات محدود دانشگاه فرهنگیان است دانشگاه فرهنگیان ظرفیت محدودی هم به لحاظ امکانات و هم به لحاظ فضا دارد و نمی‌تواند پذیرش بیش از ۲۵ هزار دانشجو در سال را داشته باشد.

ایده ای که بنده مطرح می‌کنم این است که به صورت پایلوت با دانشگاه‌های طراز اول کشور نظیر دانشگاه تهران، بهشتی، علامه، فردوسی،  شیراز و اصفهان و سایر دانشگاه‌های معتبر کشور قرارداد و تفاهم‌نامه‌ای بسته شود و به آنها گفته شود که فارغ التحصیلان رشته علوم تربیتی و رشته آموزش ابتدایی را معرفی کنند، سپس مصاحبه ای انجام شود و تعدادی انتخاب شده و به وزارت آموزش و پرورش معرفی شوند، سپس افراد گزینش شده وارد دانشگاه فرهنگیان شوند و برای یک دوره یکساله یا دو ساله کار عملی و طرح درس و تدریس و کارورزی را بگذرانند، چون مباحث تئوری را در دانشگاه با اساتید و امکاناتی برتر

از دانشگاه فرهنگیان گذراندند. دانشگاهها می توانند دروس تئوری را در یک دوره دو ساله ارائه دهند و برای کار عملی دانشجویان برتر را به دانشگاه فرهنگیان معرفی کنند، این کار باعث خواهد شد تا انگیزه ای در بین دانشجویان سایر دانشگاه‌ها نیز ایجاد شود و از حجم تقاضای دانشگاه فرهنگیان با توجه به ظرفیت محدود آن نیز کاسته شود، از طرفی دانشجویان در دروس تئوری بسیار قدرتمندتر از فارغ التحصیلان فعلی دانشگاه فرهنگیان خواهند شد.  مطمئن هستم با فردی جوان، جسور، متخصص و تئوری پرداز می توانیم آموزش و پرورش را از روزمرگی خارج کنیم. دانش آموز فعلی ما بی انگیزه، پژمرده و خسته هست و معلم ما همچنین. باید با تغییر در سیستم دوباره پویایی را به دانش آموز، معلم، خانواده و جامعه برگرداند.

انتهای پیام/

از شما صاحبنظر گرامی در حوزه تعلیم و تربیت هم دعوت می کنیم، از نویسندگان، ممیزان و اعضای هیئت تحریریه پنجره تربیت باشید. برای ارسال مطالب و عضویت در هیئت تحریریه، از طریق ایمیل FarsPanjarehTarbiat@gmail.com مکاتبه فرمائید.