به گزارش خبرگزاری فارس از گرگان، زهرا، صدیقه، طاهره، راضیه، مرضیه، مبارکه و بتول از جمله القابی هستند که محدثان اسلامی، برای حضرت فاطمه(س)، دختر پیغمبر نوشته‌اند.
از بین القاب حضرت فاطمه(س) لقب زهرا از شهرت بیشتری برخوردار است و گاه با او همراه می آید (فاطمه زهرا) و یا به صورت ترکیب عربی (فاطمهُ الزَّهراء). در واقع لقب زهرا از هر دلیل برازندة این بانو است.
حضرت فاطمه زهرا(س) چهره درخشان زن مسلمان، فروغ تابناک (تابان) معرفت و نمونه روشن پرهیزگاری و خداپرستی است.
عظمت حضرت زهرا(س) به صرف پیوند با پیامبر و ائمه اطهار(ع) نیست گرچه این امر خود مهم و اعتبار است، امّا منزلت این شخصیت به دلیل بلندمرتبگی و ویژگی‌های اوست، پیوند با پیامبر و اهل‌بیت(ع) را خیلی‌ها داشته‌اند. این منزلت ویژه است که او را سیده زنان جهان در همه اعصار قرار داده است.
شخصیتی که شکل‌گیری او از میوه بهشتی و تکوّن یافته از آن است، رسول خدا(ص) ۴۰ روز مانند حضرت موسی(ع) که به امر خدا به میقات رفت، مأمور شد تا در شکل‌گیری نطفه فاطمه(س) عبادت کند.
بعد از ۴۰ روز رسول خدا(ص) به حضرت خدیجه(س) فرمود: اى خدیجه! جبرئیل مرا بشارت داده که او دختر است و منشأ نسلى پاک و مبارک، و خداوند تبارک و تعالى مقدّر کرده که نسل من از طریق او برقرار و پایدار بماند و مقرّر فرموده که فرزندان او پس از انقطاع وحى، امام و جانشین خدا در زمین باشند.»
حجت‌الاسلام احمدرضا احمدی میلاد سرور زنان دو عالم، منصوره عرش کبریاء و دردانه جان حضرت رسالت پناه محمد مصطفی(ص) را شادباش گفت و دل سروده‌ای تقدیم می‌دارد:
* مادری دارم بنام فاطمه
مورم و مدح سلیمان می‌کنم
داغ و درد هجر درمان می‌کنم
تشنه‌ام سرچشمه غلغل کرده است
باغ و بستان نبی گل کرده است
عالمی زین گل بهاری گشته است
عالمی از داغ عاری گشته است
زانکه میلاد یگانه کوثرست
غرق شادی حضرت پیغمبرست
نه؛ غلط گفتم که خلقت آفرین
زین پدیده گفته خود را آفرین
آفرین زهرا به دنیا آمده است
فاطمه ام‌ابیها آمده است
آفتاب آمد زمین پر نور شد
کل این عالم شبیه طور شد
آفتاب آمد چنین آمد خطاب
آفتاب آمد دلیل آفتاب
آفتاب آمد که صحرا گل کند
مدح گل از عمق جان بلبل کند
بلبلی زد نغمه از عمق وجود
ایچنین میلاد زهرا را سرود
مادری دارم بنام فاطمه
کوثرست حسن ختام فاطمه
فاطمه آیینه‌دار مصطفاست
فاطمه سلطان قلب مرتضاست
فاطمه منهاج حیدر هست و بس
فاطمه مام پیمبر هست و بس
نام زهرا مظهر اسم خداست
فاطمه هم ابتدا هم انتهاست
شاعر زهرایی‌ام ای دوستان
مدح زهرا می‌کنم در بوستان
مدح زهرا مرده را احیاء کند
فقل‌های بسته را هم وا کند
درد را درمان نماید نام او
می‌درخشد نور حق بربام او
تا توانم مدح زهرا می‌کنم
مدح زهرا همچو مولا می‌کنم
مدح زهرا همچو تسبیح خداست
مدح زهرا اوج ذکر اولیاست
اولیاء با ذکر زهرا زنده‌اند
همچنان کز عشق مولا زنده‌اند
عشق زهرا زهره را زیور دهد
عاشقان را باده و ساغر دهد
ساغر زهرا ز جام مصطفاست
کوثر جوشان بنام مصطفاست
مصطفا با فاطمه معنا شود
صدگره با نام زهرا وا شود
فاطمه هر شام مهتاب علی‌ست
فاطمه ماموم محراب علی‌ست
"ناصحا" ای شاعر شیرین‌سخن
شادمان از گفته‌ات شد انجمن
بار دیگر گو بدون واهمه
مادری دارم بنام فاطمه (س)
احمدرضا احمدی «ناصح گلستانی»
علی آبادکتول
انتهای پیام/م
