خبرگزاری فارس اصفهان؛ زمانی که به پای صحبت مبارزان روزهای پر تلاطم سال ۱۳۵۷ می‌نشینیم، همه آن‌ها بر این نکته تأکید دارند که اصفهان در طول تایخ از پیشگامان فعالیت و مبارزه بوده و در تمام حرکت‌ها، پیشران حرکت دیگر نقاط کشور بوده است.
در روزهای سرد و بی روح ۱۳۵۷، حتی نیروهای ساواک نیز به شکست خود آگاه بود و از ترسی که بر آن‌ها حاکم شده بود زودتر از همه محل استقرار خود را ترک کردند تا در تاریخ اصفهان «اولینی» دیگر ثبت شود و مردم اصفهان جز اولین افرادی باشند که مراکز نظامی شهر را در دست می‌گیرند.
در این گزارش به سراغ ۲ تن از افرادی رفتیم که در آن روزها جز مبازان و پیشگامان پیروزی انقلاب اسلامی و شاهد وقایع تلخ و شیرین روزهای ۵۷ بوده‌اند و از آن‌ها خواستیم تا روایتی از آن روز بهمن ماه را برایمان تعریف کنند.
حجت‌الاسلام احمد سالک، از مبارزان روزهای انقلاب اسلامی در خصوص نقش مؤثر اصفهان در سال ۵۷ میگوید: اصفهان، پیشکسوت انقلاب اسلامی بوده یعنی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، به اشکال مختلف در صحنه حضور داشته است، خصوصا جوانانی که در جلسات متعدد قرآنی تربیت شدند و در قالب مدیران نظام مطرح بودند.
وی ادامه می‌دهد: شاهد بودیم زمانی که مرکز ساواک، شهربانی، ارتش و صدا و سیما به تسخیر نیروهای انقلاب درآمد، نیروهای آماده‌ای داشتیم که در این مسؤولیت‌ها قرار بگیرند.
سالک خاطره روز ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ را اینگونه تعریف می‌کند: در آن روز خودم به اداره ساواک در خیابان کمال‌اسماعیل وارد شدم که ۵، ۶ نفر از افراد در حال فعالیت و شکنجه برخی زندانیان بودند که همگی دستگیر شدند.
این مبارز انقلابی یادآور می‌شود: در ساختمان ساواک، مرکز اطلاعات و مجموعه پرونده‌ها قسمت مهمی بود که در اختیارمان قرار گرفت.
وی خاطرنشان می‌کند: نیروهایی که پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در مساجد و مراکز تربیتی قرآنی ساخته شدند در آن روزها جوان‌ترین نیروهایی بودند که برای حفاظت از مراکز مستقر شدند.
رده‌های میانی ارتش علاقه‌ای به حفظ حکومت پهلوی نداشتند
احمد زمانی، از مبارزان روزهای انقلاب اسلامی درخصوص حال و هوای اصفهان در واپسین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی تعریف می‌کند: از حدود یک ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، بسیاری از فرماندهان نظامی اصفهان به این نتیجه رسیدند که نمی‌توانند مستقلا در اصفهان حکومت پهلوی را حفظ کنند، بنابراین تلاش داشتند تا حد امکان از درگیری با مردم خودداری کنند زیرا احساس می‌کردند این حرکت پیروز می‌شود و درگیری و کشتار مردم برای آینده خودشان خطرناک است.
وی ادامه می‌دهد: مطابق برخی نظرخواهی‌های مخفیانه درون ارتش، به غیر از رده‌های بالا، رده‌های میانی ارتش علاقه‌ای به حفظ حکومت پهلوی نداشتند و به نوعی آمادگی همراهی با مردم را داشتند.
این مبارز انقلابی با تأکید بر اینکه انقلابیون قصد پیروی از امام را داشتند و قصد تعرض مستقیم به نظامی‌ها را نداشتند، میگوید: در همین راستا در سال ۱۳۵۷،اصفهانی‌ها هیچ تعرضی به نظامی‌ها نداشتند و به همین دلیل انگیزه ارتشی‌ها برای سرکوب مردم کم شده بود.
مرکز ساواک بدون درگیری به تصرف انقلابیون درآمد
وی با اشاره به اینکه در روز ۲۱ بهمن، زمانی که مرکز تصمیم داشت برای کمک به ارتش در تهران، دیگر نیروها را فرا بخواند، از شهر اصفهان هیچ نیروی نظامی به سمت تهران حرکت نکرد، ادامه می‌دهد: انقلابیون نظامی‌ها را تحت نظر داشتند که اگر قصد انجام حرکتی داشتند، با آن‌ها مقابله کنند.
زمانی تأکید می‌کند: در روز ۲۲ بهمن ارتش اصفهان به‌راحتی تسلیم شده بود، عناصر ساواک ۲،۳ هفته زودتر ساختمان ساواک را ترک کرده بودند و مرکز ساواک بدون درگیری به تصرف انقلابیون درآمد.
این مبارز انقلابی با بیان اینکه انقلابیون تعدادی از افراد روحانی و غیر روحانی را به مراکز نظامی فرستادند تا از آنجا محافظت کنند، یادآور می‌شود: انقلابیون نمی‌خواستند اسلحه‌ها و تجهیزات ارتش به‌دست برخی گروه‌های غیر مسلمان و منافقان بیفتد.
وی با یادآوری این موضوع که در آن روز نظامیان و سربازهای دیگر که به اصفهان وارد می‌شدند بازرسی می‌شدند و اگر اسلحه‌ای همراه بود از آن‌ها گرفته می‌شد، عنوان می‌کند: در آن روز نیروهای انقلابی با همان اسلحه‌ها توانستند صدا و سیمای اصفهان را به تصرف خود درآورند و نظامی‌ها به آرامی صدا و سیما را ترک کردند.
زمانی با اشاره به خاطره‌ای از روز ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ میگوید: در روز ۲۲ بهمن شایعه شد که سرلشکر خسروداد، فرمانده هوانیروز وقت که شخصی فاسد و خون‌ریز بود به اصفهان آمده و قصد کشتار دارد؛ پس از اعلام این شایعه چند نفر از روحانیون و غیر روحانیون که خودم هم جزو آن‌ها بودم، به پایگاه هوانیروز رفتیم و با کمک پرسنل و افسران هوانیروز، با هلکوپتر چندجای استان را بررسی کردیم تا او را دستگیر کنیم.
این مبارز انقلاب در پایان خاطرنشان می‌کند: یکی از دلایل امنیت استان اصفهان پس از پیروزی انقلاب اسلامی، این بود که هیچکدام از پادگان‌ها مورد حمله قرار نگرفت و نظامی‌ها کمال همکاری را با مردم اصفهان داشتند.
انتهای پیام/۶۳۱۲۵/آ/ی
