آیا با کتاب‌خواندن می‌توان بازیگر شد؟

به گزارش خبرنگار هنر خبرگزاری فارس، آرش میراحمدی، بازیگر تئاتر و تلویزیون که با بازی در مجموعه «محله گل و بلبل» با شخصیت «نون خالی خور» میان کودکان شناخته می‌شود، این روزها در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران به همراه حجت‌الاسلام احمد سلطانی در قالب برنامه‌های کمیته فرهنگی به اجرای برنامه می‌پردازد.

وی در حاشیه یکی از اجراهایش درباره ارتباط میان هنر نمایش با مقوله کتاب و کتابخوانی گفت: بنای زندگی فرهنگی ما آدم‌ها، کتاب است؛ چون اندیشه و تجربه ثبت‌شده بشر است و لاجرم باید روی پله‌های کتاب باید بایستیم تا بتوانیم با هم حرف بزنیم. نمایش هم برگرفته از تمدن و تبادل فرهنگ و داشته‌های بشری است، این داشته‌ها باید از کتاب و اندیشه دیگران گرفته شود.

میراحمدی ادامه داد: بنابراین کتاب اصلی‌ترین زمینه‌ای است که می‌‌توانیم در آن فعالیت فرهنگی کنیم. نمایشنامه هم در ارتباط تنگاتنگ با ادبیات است و بر پایه آن، تئاتر شکل می‌گیرد. اگر اندوخته‌ای به نام کتاب نداشته باشیم، اصلاً زمینه‌ای نداریم که بتوانیم اجرای هنر نمایشی داشته باشیم.

* هنوز که هنوز است، کتاب حرف اول را در رشد انسان‌ها می‌زند

این بازیگر گفت: ماهیت کتاب و ادبیات و نمایش تقریباً یکی است و همه در یک ظرف هستند. این‌ها با هم به وجود می آیند و هنوز که هنوز است، کتاب حرف اول را در رشد انسان‌ها می‌زند. قالب کتاب ممکن است عوض شود، دیجیتالی یا صوتی شود اما همچنان تنها گذرگاهی است که می‌توانیم از آن کمک بگیریم و خودمان را رشد دهد. نمایش هم مانند کتاب می‌‌تواند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم، حرف و پیامش را بزند. البته اثر گفتار مستقیم، جذابیتی ندارد.

میراحمدی در پاسخ به اینکه علاقه‌مندان به هنر نمایش آیا می‌توانند این هنر را از طریق کتاب بیاموزند یا خیر، پاسخ داد: می‌شود با کتاب شروع کرد. کتاب، فهم نمایش است و خواننده‌اش احاطه فکری و ذهنی به موضوع پیدا می‌‌کند اما نوع ارائه آن حتماً باید با تجربه و تمرین همراه باشد. هنرجویان و دانشجویان رشته نمایش باید حرکت در مسیر هنرهای نمایشی را با کتاب کلید بزنند؛ چون بهترین شکل این است که کتاب را بخوانیم و کنارش، نمایش را تجربه و تمرین کنیم.

وی ادامه داد: مثلاً  کتاب «پرورش صدا و بیان هنرپیشه» را که می‌خوانیم متوجه آموزش‌های آن می‌شویم اما بهترین شکلش این است که آن آموزش‌ها را هم تجربه کنیم، چون هنرهای نمایشی ـ همانطور که از نامش پیداست ـ ‌باید اتفاق بیفتد و این اتفاق باید تجربه شود و اگر عصای دستی به نام کتاب کنارمان نباشد، ممکن است آن اتفاق هرز برود یا اصلاً رخ ندهد. برای همین است که خیلی از هنرمندان یا سینماگران را می‌بینیم که کارشان فاقد اندیشه و ارتباط است و مسیر درست را پیش نرود. مانند خطاطی که با استاد پیش برود و خوشنویسی اصولی را بیاموزد، یا خطاطی که خودآموز پیش برود و خطش وحشی و رام‌نشده است.

میراحمدی در پاسخ به این پرسش که آیا فرصت مطالعه دارد یا خیر، گفت: من دانشجوی رشته تئاتر بودم و در دوره‌‌ای که این رشته را در کنار نمایش شروع کردم، همه کتاب‌های مرتبط بازار را می‌خواندم. الان کتاب‌خواندنم به آن شکل نیست و کم شده و این البته ضعف است، اما کتاب‌های صوتی و دیجیتالی را همچنان پیگیر هستم، چون اگر مطالعه نکنم، عقب می‌افتم. بدون تکلف می‌گویم که دریای مطالعه پایان ندارد و هر روزی که مطالعه نکنیم، حتماً از دانش آن موضوع عقب می‌مانیم.

انتهای پیام/