گذرگاه مرزی خوب است، اما کافی نیست!

به گزارش خبرگزاری فارس از بجنورد، علی جوان‌جعفری، دانشجوی اقتصاد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام در یادداشتی نوشت؛ موضوع بازگشایی گذرگاه مرزی استان خراسان شمالی تا پایان امسال که از سوی استاندار مطرح شد خبر مسرت بخشی بود، اما نکاتی وجود دارد که در صورت بی توجهی، نه تنها مردم خراسان شمالی، بهره کافی ناشی از این زیرساخت را نمی برند بلکه ممکن است پس از مدتی، این بازارچه به یک مکان متروکه تبدیل شود.

راه اندازی گذرگاه مرزی، یکی از اجزای اکوسیستم صادراتی استان است، تکه های دیگری نیز باید در این پازل قرار بگیرند تا توسعه مبتنی بر صادرات در استان محقق شود.

اگر امروز یک استارتاپ می تواند به راحتی خود را مطرح کرده و حمایت جلب کند، به خاطر شکل گرفتن اکوسیستمی (نظیر پارک ها، سرمایه گذاران خطرپذیر، کانال های مالی و لجستیکی و...) است که در طول دهه گذشته، یک به یک در اکوسیستم استارتاپی کشور جا یابی شده اند، همین رویکرد باید در اقتصاد منطقه ای مورد توجه قرار بگیرد و اقتصاد منطقه برای پویا تر شدن به سمت فراهم آوردن اکوسیستم لازم حرکت کند.

اکوسیستم صادراتی، اجزا و بازیگرانی دارد و مادامی که بازیگران این سیستم وظایف خود را ندانند و نهاد های جدید در این سیستم شکل نگیرد، اقدامات مقطعی نه تنها کمکی به تجارت و توسعه نمی‌کند بلکه آسیب‌زا نیز خواهند بود.

بطور کلی می توان گفت اکوسیستم صادراتی پویا ۷ مورد ذیل را نیازمند است.  

۱. تولید کالای صادراتی: تولید کنندگان باید دانش کافی از کالاهای مورد نیاز در بازار های هدف را از نظر شناخت ذائقه بازار بدست آورند، این بُعد ناظر به فرهنگ سازی بین تولیدکنندگان است.

۲. وجود شرکت های مدیریت صادرات(EMC): شرکت هایی که واسطه فروش محصولات تولید شده به بازار هدف می شوند، این شرکت ها با دارابودن مهارت های صادرات، در ازای دریافت مبلغی مشخص، اقدام به عرضه کالاهای تولید کنندگان به مشتریان خارجی نموده و از تجربه خود جهت هدایت تولیدات به سمت تولیداتی با کیفیت صادراتی استفاده می کنند.

۳. اتاق بازرگانی فعال: یکی از مهمترین وظایف اتاق بازرگانی در شهرستان ها، تجمیع ظرفیت تولید کنندگان و فضاسازی در بازارهای خارجی است. اتصال تولیدکنندگان صادراتی به مشتریان خارجی، حضور آنها در نمایشگاه های بزرگ دنیا و تسهیل در فرایند های اداری مرتبط با اتاق بازرگانی برای تجار ازجمله مواردی است که می تواند اتاق را به یک بخش فعال در تجارت استان تبدیل کند.

۴. مقررات زدایی و مشوق گذاری: این جزء مهم که ناظر به دستگاه های دولتی مستقر در استان است به اندازه تاسیس بازارچه مهم است. تسهیل مقررات صادرات و واردات در دستگاه های اجرایی، اعطای مشوق های سرمایه گذاری و برخورد با مجریان متخلف در امر جذب سرمایه گذاری و تجارت از جمله مواردی است که باید در دستورکار نهاد های اجرایی و قضایی استان باشد.

۵. تاسیس پایانه صادراتی: این موضوع تاحد زیادی به استراتژی توسعه صنایع استان و میزان توانایی در جذب سرمایه گذار بستگی دارد، تاکنون پایانه های مختلفی نظیر پایانه گل و گیاه، سنگ، گیاهان دارویی و... در سرتاسر کشور صادر شده است، البته نیاز به جذب سرمایه گذار در این خصوص، خودبخود، مارا به سمت مورد قبل (مقرره زدایی و مشوق گذاری برای جذب سرمایه) هدایت می کند.

۶. زیر ساخت حمل و نقل: موضوع مهم دیگر، فراهم بودن امکان ترانزیت و زیرساخت های لجستیکی است و بدون مهیا بودن این زیرساخت، حتی تولیدات سایر استان ها نیز قابلیت صادرات از استان خراسان شمالی را نخواهند داشت.

۷. تاسیس صرافی و امکانات مالی و بانکی: وجود صرافی برای تامین یا نقل و انتقال منابع مالی مورد نیاز تجار نیز از دیگر مواردی است که باید مدنظر قرار گیرد، همکاری بانک ها در زمینه صادرات نیز امری مهم و تاثیرگذار در این روند است.

آنچه گفته شد، الزامات شکل گیری یک اکوسیستم صادراتی پویا است و وجود یا عدم وجود این موارد در استان نیازمند تحقیق و بررسی از سوی دلسوزان و متخصصان است.

انتهای پیام/آ