میزگرد| بررسی ابعاد شخصیتی اسماعیل احمدی/ جهادگری که از نشستن و دستور دادن فراری بود

خبرگزاری فارس- تهران، محسن رضایی: خدمت به مردم و تلاش برای محرومیت‌زدایی یکی از دغدغه‌های افرادی هست که راحتی مردم را راحتی خود و سختی‌ مردم را سختی‌ خود می‌دانند به همین خاطر انگیزه زیادی برای رفع کمبودها و مشکلات زندگی افراد کم‌بضاعت جامعه دارند.

یکی از افراد دغدغه‌مند عرصه فعالیت جهادی و خدمت‌رسانی، مرحوم اسماعیل احمدی متولد ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ می‌باشد که با فعالیت‌های جهادی توانست خدمات مختلفی را به نیازمندان ارائه دهد که بنا به تقدیر الهی، در تاریخ ۴ اسفندماه ۱۴۰۱ در حالی که همراه وزیر ورزش به کرمان رفته بود، بر اثر سانحه سقوط هلیکوپتر در بافت کرمان درگذشت.

در سابقه کاری و اجرایی مرحوم اسماعیل احمدی فعالیت‌هایی نظیر مسؤول روابط عمومی سازمان بسیج دانشجویی، مسؤول روابط عمومی سازمان بسیج مستضعفین، مسؤول گروه جهادی «منتظران خورشید»،  فعالیت در بخش محرومیت‌زدایی ستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره) و فعالیت در حوزه ریاستی وزارت ورزش و جوانان دیده می‌شود.

برای آشنایی بیشتر با ابعاد شخصیتی و سبک مدیریتی و تشکیلاتی مرحوم اسماعیل احمدی میزگردی در خبرگزاری فارس با حضور جمعی از دوستان جهادی ایشان تشکیل شد که در ادامه مشروح آن منتشر می‌شود.

مرحوم احمدی در عرصه خدمت‌رسانی بارها تا مرز شهادت پیش رفت

حجت الاسلام فتاحی، دوست مرحوم احمدی و فعال جهادگر اظهار کرد: در اوایل سال ۸۰ مرحوم احمدی مدیر اجرایی یک کانون فرهنگی شده بود که چند ماه بعد به همراه اعضاء و مربیان کانون تصمیم به فعالیت خدمت‌رسانی در مناطق محروم گرفت، بر همین اساس گروه جهادی «منتظران خورشید» را پایه‌گذاری و اولین اردوی جهادی را در منطقه قصر شیرین برگزار کرد.

وی ادامه داد: رفته رفته گروه جهادی به سر و سامان بیشتری رسید تا جایی که امروز در جبهه جهادی منتظران خورشید که حدود ۲۰ سال سابقه‌ی کار جهادی دارد، کمیته‌های فعال فرهنگی، پزشکی، عمرانی، ورزشی و سایر کمیته‌ها وجود دارد که تنها در کمیته پزشکی چندین نفر دندان‌پزشک، پزشک ماما، پزشک اطفال، چشم پزشک و پزشک عمومی فعال هستند و جهادگران در ۶ استان و ۱۴۰ روستا خدمت‌رسانی می‌کنند.

از حجت الاسلام فتاحی علت تشکیل کمیته ورزشی در گروه جهادی را جویا شدیم که پاسخ داد: مرحوم احمدی خود ورزشکار و روحیه ورزشکاری بالایی داشت؛ ایشان در ورزش‌های مختلف به خصوص رزمی فعال بود و تاکید ویژه‌ای بر ورزش و آمادگی جسمانی داشت، به همین خاطر با نظر ایشان تصمیم بر تشکیل کمیته ورزشی گرفته شد.

وی گفت: یکی از تاکیدات مرحوم احمدی آن بود که در اردوهای جهادی به صورت خانوادگی شرکت کنیم، یعنی به عنوان مثال مسؤول فرهنگی گروه، خود و خانواده‌اش همگی در اردوها حاضر و مشغول خدمت‌رسانی ‌شوند که با اینکار حس صمیمیت میان اعضای گروه با مردم منطقه برقرار شود و کار جنبه خانوادگی پیدا کند، همچنین تمام اعضای خانه هم در کار خدمت‌رسانی مشارکت داشته باشند.

حجت الاسلام فتاحی در مورد خطرات جانی که برای مرحوم احمدی در طول دوران خدمت‌رسانی برایشان پیش آمده بود، تصریح کرد: مرحوم احمدی در طول اردوها و فعالیت‌های خدمت‌رسانی بارها تا مرز شهادت پیش رفت، یک بار ماشینشان به داخل سیل منطقه احمدفداله افتاد، بار دیگر نزدیک بود از پرتگاه سقوط کند و حوادث دیگری که خطرات جانی به همراه داشت.

وی با ذکر آنکه مرحوم احمدی در مقابل هیچ خطری کم نمی‌آورد، تاکید کرد: فردی که آرمانش خدمت به مردم است و خود را سرباز ولایت می‌داند، خطرات را برای خدمت‌رسانی به محرومین به جان می‌خرد، مانند بسیاری از بزرگانمان و اهل بیت(ع) که الگوی ما هستند.

عضو گروه جهادی منتظران خورشید با اشاره به آنکه مرحوم احمدی تاکید ویژه‌ای در رابطه با پیگیری مشکلات مناطق محروم، حتی پس از فعالیت جهادی در آن منطقه داشت، خاطرنشان کرد: بخش دیگر فعالیت جهادی ما به دوران بعد از بازگشت از مناطق محروم مربوط می‌شد؛ بدین‌گونه که اگر ما به منطقه محرومی مراجعه کرده و به مردم قولی می‌دادیم که به عنوان مثال مشکل آب و دیگر مشکلات را پیگیری کنیم، با تاکیدات مرحوم احمدی باید مشکلات را به سرانجام می‌رساندیم.

مرحوم احمدی اهل نشستن و دستور دادن نبود

قربانی، از دیگر دوستان مرحوم احمدی با بیان آنکه برخی مرحوم را به عنوان یک فرد رسانه‌ای و خدمت‌رسان می‌شناسند، اما بعد قرآنی ایشان مغفول مانده، گفت: در اوایل دهه 80 شمسی آقای احمدی به‌منظور پوشش خبری مسابقات قرآنی سازمان بسیج دانشجویی به ما معرفی شد اما به مرور فهمیدیم ایشان مهارت قرآنی ویژه‌ای دارد که این مسئله باعث شد جزو هسته مرکزی فعالیت‌های قرآنی قرار گیرد.

وی ادامه داد: بعد از گذشت مدتی از حضور ایشان در سازمان بسیج دانشجویی، با پیشنهاد وی مسابقات عترت دانشجویان در رشته مداحی، دکلمه‌خوانی، سخنرانی و دعاخوانی در سراسر کشور برگزار شد.

پیرانی که مسؤولیت گروه بزرگ هم‌خوانی «محمد رسول الله» را نیز بر عهده دارد، گفت: آقای احمدی ذهن خلاق و مبتکری در مباحث قرآنی داشت، به نحوی که بنده جریان راه‌اندازی گروه بزرگ هم‌خوانی محمد رسول الله را نیز از ایشان الگو گرفته و مدیون ایشان هستم.

وی که تجربه خدمت‌رسانی در گروه جهادی منتظران خورشید را در کنار مرحوم احمدی دارد، بیان کرد: یکی از ویژگی‌های ایشان که باعث جذب افراد به فعالیت خدمت‌رسانی می‌شد، این بود که اهل نشستن و دستور دادن در اردوهای جهادی نبود، خودش بیل و کلنگ می‌زد، سنگ و آجر جابه‌جا می‌کرد، آچار به دست می‌شد و مجموعه‌ای از کارها را انجام می‌داد.

دوست مرحوم احمدی ادامه داد: وقتی مسؤول گروه چنین روحیه‌ای داشته باشد، مابقی افراد هم احساس خستگی و بی‌انگیزگی نکرده و جذب کار و فعالیت می‌شوند.

یک لبخند مردم خستگی را از تنم بیرون می‌کند

علی‌نیا، از دیگر دوستان قدیمی مرحوم احمدی نیز با بیان آنکه کسی که زندگی دیگران را مثل زندگی خود ببیند و‌ رفع مشکلات مردم اولویتش باشد، محبت خدا در دلش سرشار می‌شود، تاکید کرد: آقای احمدی همت بلندی داشت، کارهای خدمت‌رسانی را به موثرترین شکل ممکن انجام می‌داد و می‌گفت یک لبخند مردم خستگی را از تنم بیرون می‌کند.

این فعال جهادی با بیان آنکه آقای احمدی بر روی کار تشکیلاتی اصرار ویژه‌ای داشت، ادامه داد: مرحوم دائم بر روی انتقال تجربه تاکید می‌کرد و اعتقاد داشت کارهای جهادی را باید مستندسازی کرد که اگر گروه‌های جهادی دیگری خواستند در مسیر خدمت‌رسانی قرار گیرند، از صفر به دنبال کسب تجربه نروند بلکه از مستنداتی که آماده شده استفاده کرده و با تجربه بیشتری قدم در مسیر خدمت به مردم بگذارند.

وی گفت: تاکید دیگر مرحوم آن بود که کار جهادی نباید متوقف به نسل فعلی شود و نسل دومی‌های جهادی، یعنی جوانان و نوجوان باید از هم‌اکنون کار را یاد بگیرند، به همین خاطر به اعضای گروه جهای سفارش می‌کرد که فرزندانشان را با خود به اردوها بیاورند تا برای آن‌ها هم خدمت به مردم فرهنگ‌سازی شود، ایشان نیز به نسل دومی‌ها توجه می‌کرد و بهشان کار می‌سپرد؛ نسل دومی‌ها هم که می‌دیدند بهشان توجه می‌شود، بیشتر تلاش می‌کردند.

علی‌نیا گفت: در حوزه کار رسانه‌ای در زمینه فعالیت جهادی نیز ایشان با وجود آنکه به دنبال مطرح کردن خودشان نبود، اما به رفقای جهادی تاکید داشت که در مورد فعالیت‌های جهادی و امور خدمت‌رسانی حتما در مقابل دوربین‌ها صحبت و گزارش کار ارائه کنند تا کمک و خدمت به مردم در جامعه تبدیل به فرهنگ شود.

باید بتوانیم با مهارت‌های خودمان به امام زمان(عج) کمک کنیم

شیخ‌پور، فعال جهادی و از دوستان مرحوم احمدی نیز با بیان آنکه وقتی در محلات برای کار جهادی می‎‌رفتیم، مردم اول به استقبال آقای احمدی می‌آمدند، گفت: ایشان عشق و علاقه عجیبی به مردم داشت و‌ مردم هم عشق و علاقه متقابلی به ایشان داشتند، دلیل این عشق اخلاص ایشان در کار بود، مرحوم به گونه‌ای اخلاص داشت که خدا محبت‌شان را در دل مردم انداخته بود.

شیخ‌پور اظهار کرد: نکته قابل توجهی که مرحوم داشت، بحث آسیب‌شناسی ایشان در مورد فعالیت جهادی بود؛ بنده به واسطه آشنایی‌ مختصری که با دیگرگروه‌های جهادی دارم، برخی آسیب‌ها را در کارهای آنان دیده‌ام اما حاج اسماعیل این آسیب‌ها را سال‌های قبل شناسایی و برایشان راهکارهایی تدوین کرده بود.

وی با بیان آنکه مرحوم احمدی تأکید داشت که کار تشکیلاتی، برکت در برکت است، افزود: ایشان در بحث شیوه ‌رفتار با محرومان در مناطق کمتر برخوردار کشور آیین‌نامه‌ای وضع کرده بود که بندهای مختلف آن را قبل از هر سفر برای اعضای گروه یادآوری و بر رعایت موارد آن تأکید می‌کرد.

این فعال جهادی گفت: یکی از موارد آیین‌نامه آن بود که اعضای گروه جهادی نباید در مناطق محروم، لباس‌های فاخر و گران‌قیمت به تن کنند و یا تأکید داشت که چیزهایی که ممکن است در مغازه‌ روستاها وجود نداشته باشد، با خودمان به مناطق محروم نیاوریم، چون ممکن است فردی در روستا علاقه‌مند به آن شود اما خانواده‌اش توانایی تهیه آن را نداشته باشند.

شیخ‌پور با ذکر آنکه مرحوم احمدی بر تربیت نسل جوان تأکید خاصی داشت، عنوان کرد: تلاش آقای احمدی بر راه‌اندازی و تربیت «نسل دو» یا همان نسل جوانان و نوجوانان گروه جهادی منتظران خورشید بود، نسلی که به اعتقاد ایشان با خدمت به مردم به‌منظور کار برای امام زمان(عج) آماده می‌شد.

وی در مورد اولین خاطره خود از آقای احمدی تصریح کرد: در ابتدای راه‌اندازی نسل دوم گروه جهادی منتظران خورشید، بنده پسرانم را خدمت آقای احمدی بردم که با پیوستن به گروه و آموزش کار، آماده فعالیت خدمت‌رسانی شوند؛ در اولین جلسه‌ای که آقای احمدی با پسرانم و عده دیگری از نوجوانان ۸ تا ۱۵ ساله صحبت می‌کرد، من در حال شنیدن صدای ایشان از اتاق مجاور بودم.

رفیق مرحوم احمدی ادامه داد: ایشان به نوجوانان گفت که «بچه‌ها کارهای‌تان را برای رضای خدا و برای امام زمان(عج) انجام دهید» و این مسئله را از طریق مثال‌زدن برای آن‌ها جا انداخت، مثلاً ایشان گفت اگر آچار و پیچ گوشتی برای خدمت‌رسانی به مردم دست می‌گیریم، یادمان باشد آچار را دست می‌گیریم که اگر در زمان ظهور حضرت حجت(عج) حاضر بودیم، بتوانیم با مهارت خودمان به حضرت کمک کنیم.

شیخ‌پور خاطرنشان کرد: ایشان روی گردش کار بین اعضای گروه جهادی نیز تأکید داشت و معتقد بود همه باید فنون و مهارت‌های مختلف را یاد بگیرند؛ مثلاً اگر فردی مداحی می‌کرد، نمی‌گفت شما تا آخر اردو مشغول مداحی باش، بلکه بقیه را هم مجبور می‌کرد که از آن شخص مداحی یاد بگیرند و‌ مداحی کنند یا اگر فردی لوله‌کشی بلد بود، سفارش می‌کرد که کار را به بقیه هم یاد بدهد و بقیه هم مشغول به این کار شوند.

این فعال جهادی در مورد ویژگی شخصیتی مرحوم احمدی گفت: ایشان اصلاً روحیه خجالتی نداشت، برعکس خیلی از ما آدم‌ها که برخی خط قرمزهای الکی برای خودمان داریم، ایشان در بحث خدمت به مردم خط قرمزی نداشت؛ مثلاً اگر جایی فاضلاب گرفته بود، نایلون دست می‌کرد و گرفتگی را از بین می‌برد.

وی ادامه داد: برخی‌ها هم هستند که وقتی به یک مسؤولیتی می‌رسند و کت و شلواری به تن می‌کنند دیگر خدا را هم بنده نیستند؛ ایشان از این روحیات نداشت و هرجا می‌رسید، کتش را در می‌آورد و مثل عوام ‌بیل دست می‌گرفت و کار می‌کرد؛ حتی در این اواخر که در وزارت ورزش مشغول شده و به مناطق کم‌برخوردار می‌رفت، همچنان متواضعانه با اهالی رفتار می‌کرد.

شیخ‌پور گفت: نکته بعدی آن است که مرحوم احمدی جهانی فکر می‌کرد، حتی شعرهایی هم در این راستا سروده‌ بود؛ ایشان معتقد بود که باید جبهه جهانی مقاومت را شکل دهیم و با گسترش این جبهه، گفتمان انقلاب و مقاومت را جهانی کنیم، در روضه‌هایی هم که می‌خواند، روی بحث آزادسازی قدس خیلی تأکید داشت و برای مستضعفین در تمام نقاط عالم دعا می‌کرد.

پایان پیام/