ارائه فرمول بررسی وضعیت سازه‌ها بعد از زلزله توسط محققان ایرانی

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری فارس به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، فاطمه سلیمان میگونی دانش آموخته دکترای دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «تعیین شاخص شدت در ارزیابی ریسک فروریزش لرزه‌ای سازه‌ها با درنظر گرفتن پس لرزه» گفت: امروزه تحقیق در مورد اثر پس لرزه بر روی رفتار ساختمان‌ها پس از زلزله اصلی مورد توجه قرار گرفته است.

وی افزود: در روش‌های مورد بررسی سعی شد تا احتمال فروریزش سازه تحت پس لرزه تعیین شود اما با وجود تلاش‌های زیاد توسط محققان مختلف، روشی که بتوان توسط آن احتمال فروریزش تحت پس لرزه را تعیین کرد ارائه نشده است.

سلیمان میگونی خاطر نشان کرد: از طرفی دیگر به منظور ارزیابی و طراحی ساختمان تحت پس لرزه به طیف واحد پس لرزه نیاز است؛ با توجه به اینکه برای زلزله ‌ها با بزرگی مختلف و تعداد روزهای بعد از زلزله اصلی چندین طیف وجود دارد، روشی پیشنهاد شد که بتوان از نتیجه تمامی طیف‌های موجود استفاده کرده و طیف واحدی را پیشنهاد داد که در طراحی و ارزیابی سازه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این محقق خاطر نشان کرد: در این پروژه موفق شدیم تا فرآیندی محاسباتی را ارائه کنیم که توسط آن بتوان احتمال فروریزش سازه‌ها تحت پس لرزه را به صورت یک مقدار عددی تعیین کرد.

به گفته دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر، با توجه به این که در کشورهای لرزه خیز از جمله ایران این نیاز احساس می شود که پس از زلزله وضعیت سازه‌ها را بررسی کرد تا مشخص شود قابل سکونت هستند یا خیر.

وی با بیان اینکه در این پروژه به فرمولی دست یافتیم که می‌توان وضعیت سازه ‌ها بعد از زمین لرزه را مورد بررسی قرار داد، گفت: با نتایج این پروژه می‌توان خسارت‌های جانی را به حداقل رساند و جلوی هدررفت منابع مالی را گرفت.

این محقق اظهار کرد: از جمله ویژگی‌های این طرح می‌توان به قابل کاربرد بودن آن در بررسی رفتار ساختمان‌های واقعی اشاره کرد؛ چراکه روش‌های پیشنهاد شده توسط محققان قبلی چنین امکانی را فراهم نمی‌کرد.

وی عنوان کرد: تحقیقات زیادی در زمینه تعیین وضعیت سازه‌ها پس از زلزله اصلی انجام شده است ولی هیچ یک از آن‌ها نتوانستند به یک روش نهایی برای تعیین احتمال فروریزش تحت پس لرزه منجر شوند. بر اساس مطالعات انجام شده توسط این محقق تا کنون این طرح نمونه خارجی نداشته است.

گفتنی است، استاد راهنمای این پروژه پروفسور محسن تهرانی‌زاده عضو هیات علمی دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر بوده است.

پایان پیام/