خبرگزاری فارس، اصفهان: فاطمیه روزهایی است که برای ما شیعیان و ایرانیان اهمیت و جایگاه ویژه‌ای دارد، جایگاهی برآمده از غیرت ولایی و عشق الهی که شوری غریبانه و حزنی مظلومانه و سکوتی قدرتمندانه همراه دارد، روزهایی که همچون محرم پیراهن‌های مشکی و پرچم‌های سیاه در سراسر اصفهان دوست‌داشتنی و کشورمان می‌درخشد و عطر نذری آسمان را می‌گیرد، اما این عطر تنها از برنج و روغن و گندم و شکر و ... نیست، اگر چشم سر را ببندیم و چشم دل را بگشاییم و سلامی راهی مدینه و مادرِ شهید کنیم و با جان و دل بو بکشیم، رایحه اخلاص و توسل و شهادت را از کوچه پس کوچه‌های نصف جهان حس می‌کنیم.
از نذری‌های این روزها، سمنو پزان است که در اصفهان و شهرها و روستاهای اطراف آن رونق بسیاری دارد، نذری که مزین به نام حضرت زهرا(س) است و آداب خاصی هم دارد، معمولا حیاط خانه‌ای که دیگ سمنو در آن برپا می‌شود را پوش میزنند و همسایه و دوست و آشنا و فامیل را جمع می‌کنند، قرآن و زیارت و حدیث کساء می‌خوانند و توسل می‌گیرند و ذکر می‌گویند و روضه مادر می‌خوانند و دیگ را هم میزنند و حاجت می‌خواهند و حاجت می‌گیرند و روایت‌ها شنیده‌ایم از حاجت روا شدن‌ها و گره گشایی‌ها پای دیگ سمنو که البته همه از برکت ذکر فضایل اهل بیت(ع) و اخلاص و اتصال قلبی به بانوی دو عالم است.
این تجمع‌های عاشقانه تنها پای دیگ سمنو نیست و این ایام به غیر از مسجدها و حسینیه‌ها و هیأت‌ها، در خانه‌های شهر شهیدان‌مان هم چراغ روضه فاطمی روشن و فروزان است و حیات بخش زندگی و خانواده‌ها شده است، روضه‌هایی که میهمانانش همسایه‌ها و دوستان و خانواده هستند اشک می‌ریزند پای نهال آدمیت خود و چای روضه می‌نوشند تا از خاک سر بر افلاک برآورند و چهره به درگاه اهل بیت(ع) بسایند.
گفتیم چای و نماهنگ استکان و نعلبکی و قل قل سماور چایخانه فاطمی بر لوح دلم پخش شد، چادری که غم چادر خاکی مادر را دارد و طعم چایی‌اش انسان را از زمین جدا کرده و به آسمان ولی دوستی می‌برد، طعمی که با چای‌های دیگر از زمین تا آسمان تفاوت دارد و چه ترکیب زیبا و خوش طمعی، تلخی چای و شیرینی قند که تلخی غم ۹۵ روز پس از نبی(ص) چهارده قرن پیش و شیرینی شیعه بودن را مخلوط کرده است و این چایخانه‌ها در گوشه‌گوشه اصفهانمان پذیرای عزاداران فاطمی است.
پایان پیام/63106
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
