اخبار فارس من افکار سنجی دانشکده انتشارات توانا فارس نوجوان

هنر و رسانه  /  سینما و تئاتر

سیمرغ ۴۲| آیا دو روز دیرتر در راستای حمایت از فرزندآوری است؟

فیلم سینمایی دو روز دیرتر به کارگردانی اصغر نعیمی روایتی است از زوجی که در مسیر زندگی با چالش‌هایی روبه‌رو می‌شوند.

سیمرغ ۴۲| آیا دو روز دیرتر در راستای حمایت از فرزندآوری است؟

خبرگزاری فارس-گروه سینما: سیاست جمعیتی، مجموعه اصول و تدابیری را شامل می شود که از سوی دولت ها مدون شده و در صدد آن است تا رفاه و بهروزی بیشتر جمعیت را فراهم سازد؛ رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز حدود دو دهه است به صورت مداوم در بیانات‌شان خطاب به مردم و مسئولان نگرانی شدیدشان از کاهش رشد جمعیت ایران اسلامی را مطرح کرده و مطالبه تغییر سیاست‌های جمعیتی و کمک به رشد جمعیت کشور را بیان کرده اند.

از این رو می توان بر این امر صحه گذاشت که توجه مسئولان به این مقوله مهم بسیار ضروری است و به ویژه نیاز است که در حوزه های فرهنگی، هنری و رسانه ای برنامه ریزی خاصی در راستای به ثمر نشستن اهداف این سیاست مهم وجود داشته باشد.

در این میان هنر هفتم به عنوان یک رسانه مهم و‌ اثرگذار در جهان امروز می تواند در این زمینه نقشی کلیدی و موثر را بازی کند و با تولید فیلم های قابل تأمل موجب شود تا مردم از خطر سقوط نرخ رشد جمعیت آگاه شوند؛ اما متأسفانه موضوع مهم فرزندآوری و سیاست جمعیتی علیرغم تمامی اهمیتی که دارد در سینما و تلویزیون مغفول واقع شده و این رسانه ها که می‌توانند نقش مهمی را در فرهنگ سازی سیاست های جمعیتی داشته باشند و به این مقوله استراتژیک ورود کنند رسما و علنا توجهی به آن نشان نداده اند.

«دو روز دیرتر» به کارگردانی اصغر نعیمی که در چهل و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر حضور دارد و سه نهتد مهم دولتی برای ساخت آن سرمایه گذاری کرده اند یکی از آثاری است که به سخیف ترین و دم دستی ترین شیوه ممکن ادعای تبلیغ «فرزندآوری» را دارد اما به حدی سردستی به این موضوع ورود کرده که به جای تبلیغ برای فرزندآوری به ضد تبلیغی برای این سیاست مهم بدل شده است!

داستان فیلم «دو روز دیرتر» در مورد سهیل و مریم زوج جوانی است که سودای مهاجرت دارند و علیرغم توصیه های پدر و مادر مریم از فرزندآوری خودداری می کنند. تا اینکه پدر مریم تصمیم می گیرد مبلغ قابل توجهی پول که ازخواهرش به ارث برده را بین نوه هایش تقسیم کند.سهیل و مریم که برای مهاجرت نیاز به پول دارند تصمیم می گیرند بچه دار شوند اما فوت ناگهانی غلامحسین محاسبات آنها را برهم می زند، آن ها بعد از فوت پدر تصمیم می گیرند جنین را سقط کنند اما یک پزشک خانوادگی با سخنانش نظر آن ها را نسبت به این کار منفی می کند و در نهایت با یک هپی اند متوجه می شوند که پدر برای فرزند آن ها نیز میراثی را به جا گذاشته است!

داستان فوق سطحی، دیالوگ ها و شوخی های زشت و مشمئزکننده، ساختار تلویزیونی ساده انگارانه، نگاه سردستی به موضوعی مهم و ارزنده، بازی های ضعیف بازیگران و… همه دست به دست هم داده تا «دو روز دیرتر» بدل به اثری بی مایه شود.

شاید انتخاب فیلمسازی که در کارنامه کاری اش سابقه تولید هیچ اثر قابل قبول و موجهی که در راستای اهداف کلان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران باشد را ندارد و آثارش نتوانسته‌اند با اقبال جدی از سمت منتقدان و مخاطبان سینما روبرو شود برای ساخت فیلمی با موضوع مهم سیاست های کلی جمعیتی از اساس اشتباه بوده به علاوه که فیلمنامه نویس این کار رضا مقصودی نیز پیش از این با ساخت فیلم «خجالت نکش» ثابت کرده بود در تمسخر سیاست های سازنده کشور پیشگام است!

مضمون اصلی فیلم «خجالت نکش» نیز فرزندآوری بود که با عدم پرداخت قوی فیلمساز عقیم ماند! مثلاً تأکید بیش از حد کارگردان بر روی عبارت «ما می توانیم» (از سخنرانی رییس جمهوری سابق ایران) و تکرار مداوم آن به وسیله کاراکتر اصلی داستان با بازی احمد مهران فر که شخصیتی بی فکر و ساده لوح است که با نادانی اش مسببات دردسر و ناآرامی همسرش را به وجود می آورد، نمونه ای از اغراق های سیاسی است که از عمق نگاه آسیب شناسانه به چنین موضوعی کم می کند.

قطعا فیلمی با رویکرد فرزندآوری زمانی می تواند موفق عمل کند که به موارد مهمی که با موضوع در ارتباط مستقیم است بپردازد مانند آنکه علت اتخاذ سیاست کنترل جمعیت در دهه هفتاد چه بود؟ چرا سال ها کسی به آن اعتراض نکرد؟

فیلمساز زمانی می تواند برادری خود را با سیاست کلان افزایش جمعیت اثبات کند که راهکار و برنامه ای برای چنین موضوع مهمی به مخاطب خود ارائه داده و از سوی دیگر مشکلات موجود احتمالی در کشور را بزرگ نمایی نکرده و جوانان متأهل را مستأصل و درمانده نشان ندهد که چشم به راه مهاجرت و رفتن به ینگه دنیا هستند!

آنچه بیش از موضوع تشویق فرزندآوری در «دو روز دیرتر» شاهد هستیم نه تنها توجه به سیاست های کلان نظام در این مورد نیست بلکه در تضاد و منافات جدی با امیدبخشی و آگاهی دادن به جوانان نقش اساسی ایفا می کند چرا که کاراکترهای فیلم جز سردرگمی و استیصال در زندگی شان نکته مثبتی وجود ندارد و در نهایت هم شانس ارث و میراث است که باعث می شود از به دنیا آمدن فرزندشان پشیمان نشوند! این به آن معنا است که فیلمساز تلویحا این نکته را در ذهن جوانان جا می اندازد که اگر شما ارث و میراثی ندارید بهتر است فرزندآوری نکرده و اصلا ترک دیار کنید تا بتوانید در کارهای هنری تان هم موفق باشید!

باعث تأسف و شرمساری است که حتی نخبگان و هنرمندان ما نمی‌توانند یا نمی خواهند که حرف و‌ پیام درستی برای مخاطبان شان داشته باشند و درست هم راستا با فیلم های پوچ و سطحی نگر که به این روزها به اسم سینمای کمدی به خورد مخاطبان بخت برگشته داده می شود پیش می روند و تلاش دارند با جمع کردن خیل کثیری از بازیگران شناخته شده در یک اثر و شوخی های زشت و کهنه موضوعی مهم را دستمایه زیاده خواهی های خود در سینما قرار دهند.

نویسنده: سید رضا منتظری

پایان پیام/

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد شد پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
Captcha
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.

پر بازدید ها

    پر بحث ترین ها

      بیشترین اشتراک

        اخبار گردشگری globe
        اخبار کسب و کار تریبون
        همراه اول