احیای مسئولیت اجتماعی

علیرضا پناهیان

مسئولیت زندگی جمعی و مسئولیت اجتماعی، باید در جامعه ایجاد شود. تا زمانی که این موضوع بدرستی وجود نداشته باشد، مسائلی از قبیل حجاب بدرستی حل نخواهد شد. فردی که می گوید"به من چه"، یعنی مسئولیت اجتماعی در وی وجود ندارد. "به من چه"، نه فقط در بحث حجاب، بلکه در تمام ابعاد زندگی می تواند جریان داشته باشد.

در مدرسه، ما دانش آموزان را از هم تفکیک و جدا می کنیم. ما به دانش آموز یاد می دهیم که درس نخواندن همکلاسی اش به وی ربطی ندارد.

وقتی دانش آموز گفت به من چه که رفقیم درس نمی خواند، نتیجه رفتاری اش را می توانیم بعدها در خیابان ببینیم. "به من چه" را ما به او یاد دادیم.

فرهنگ الحاد و فردیت، کار را به اینجا می کشاند! "به من چه" را باید از بین ببریم.

چه اشکالی دارد که اگر در مدرسه دانش آموزی به دانش آموز دیگر کمک کرد، به او امتیاز و نمره بدهیم؟ چه اشکالی دارد که بچه ها حتی برای دادن آزمون، خودشان گروه تشکیل دهند و به شکل مشارکتی به سوالات پاسخ بدهند؟ مدرسه اسلامی این است.

مدرسه اسلامی این نیست که در آن ما فقط برای فرج امام زمان دعا کنیم. بلکه باید این را بدانیم که اگر حضرت پشت پرده غیبت است، به این دلیل است که ما تنهایی زندگی می کنیم.

نقل از وبگاه استاد علیرضا پناهیان

انتهای پیام/

از شما صاحبنظر گرامی در حوزه تعلیم و تربیت هم دعوت می کنیم، از نویسندگان، ممیزان و اعضای هیئت تحریریه پنجره تربیت باشید. برای ارسال مطالب و عضویت در هیئت تحریریه، از طریق ایمیل FarsPanjarehTarbiat@gmail.com مکاتبه فرمائید.