ناگفته‌هایی از اولین حکومت نظامی در اصفهان

به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، اصفهان اولین شهری در ایران بود که رژیم پهلوی برای سرکوب مردم در آن حکومت نظامی برقرار کرد.

با گسترش تظاهرات مردم اصفهان در مرداد ۵۷، نیروهای انتظامی چون نتوانستند شهر را به کنترل خود درآورند از نیروهای نظامی کمک گرفتند؛ ارتش با تمام تجهیزات وارد صحنه شد و کنترل شهر را به دست گرفت. متعاقب آن در روز ۲۰ مردادماه شورای تأمین استان اصفهان تشکیل جلسه داد و اعلام حکومت نظامی کرد و سرلشکر رضا ناجی، فرمانده مرکز توپخانه اصفهان به عنوان فرماندار نظامی شهر مأمور سرکوب مردم شد. 

هیات دولت نیز بنا به درخواست مقامات اصفهان تشکیل جلسه داد و حکومت نظامی را به مدت یک ماه در اصفهان تأیید کرد.

روزنامه کیهان ۲۱ مرداد ۱۳۵۷

به مناسبت چهل و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران در خصوص چگونگی برقراری حکومت نظامی در اصفهان با مرتضی آرسته یکی از مبارزان و پیشگامان انقلاب در اصفهان به گفت‌وگو نشستیم.

روزنامه اطلاعات ۲۱ مرداد ۱۳۵۷

مرتضی آرسته، دبیر جمعیت پیشگامان انقلاب اسلامی استان اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران اظهارداشت: اصفهان مرکز و پایگاه انقلاب بود به طوری که در این شهر زندانیان سیاسی و انقلابی بسیار تحت آزار قرار می‌گرفتند که خانواده‌های زندانیان در منزل آیت الله خادمی تحصن کردند و از وضعیت نامناسب زندانیان به ایشان گفتند که بسیار تاثیرگذار بود.

وی افزود: ۵ روز پیش از ماه رمضان تا ۵ رمضان تحصن خانواده‌های زندانیان در منزل آیت الله خادمی طول کشید تا این‌که در روز پنجم ماه رمضان نیروهای نظامی به منزل ایشان حمله کردند و تحصن را شکستند.

آرسته گفت: برای اولین بار در کشور حکومت نظامی در اصفهان در ۵ رمضان به مسؤولیت سرلشکر ناجی برقرار شد.

اولین حکومت نظامی در اصفهان

منزل ایشان پایگاه بزرگی برای انقلابیون بود و از اول خیابان تا منزل ایشان اعلامیه‌های انقلابی بود و هر کس پی‌‌آمد لین‌هارا مشاهده می‌کرد. کم کم به سراسر کشور کشیده شد و سخنران هر روز در منزل ایشان سخنرانی می‌کرد و پایگاهی برای کل کشور شد. وقتی رژیم اوضاع را اینگونه دید به اینجا حمله ور شد و تعداد زیادی را به شهادت رساند و اینگونه تحصن شکست. اما اصفهان آرام نشد و از همین‌ زمان در اصفهان آرامشی ندیدیم تا به دهه محرم رسید و ۱۰ روز روضه‌خوانی صورت گرفت. در آن زمان نماینده جامعه معلمان اصفهان بودم که با شروع مدارس جمعی را با پخش اعلامیه در سالن آموزش پرورش گرد هم آوردیم که بزرگترین اعلامیه جامعه معلمان بود. رسما مدارس و فرهنگیان تعطیل شدند ولی بازار زودتر تعطیل شد. مراسماتی هر روز در اصفهان برگزار می‌شد و چشم و زبان و گوش ما به پیام‌های امام بود و پیام‌های امام تکثیر و بین مردم توزیع میشد و در دبیرستان ادب به کمک معاون مدرسه اعلامیه‌ها کپی و بین افراد توزیع می‌شد. جامعه معلمان، انجمن اسلامی بازار، نهادهای مختلف پای کار انقلاب ارکان مختلف بودند.
۱۰ شب روضه خوانی در سالن آموزش پرورش برگزار می‌شد و سخنرانی‌هایی نیز توسط آقای علما و آقای پرورش برگزار می‌شد. اولین ماده قطعنامه‌ای که داده بودیم خط و مشی امام و دومین ماده آن آزادی آقای پرورش و دوستان دیگری که در زندان بودند بود. اعلام کردیم تا زمانی که این افراد آزاد نشوند مدارس بازگشایی نمی‌شوند و خط و مشی ما طبق آنچه امام دستور می‌داد بود. شب‌ها در آموزش و پرورش جمعیت فراوانی می‌آمدند و در پایگاه بزرگ تجمع می‌کردند. حکومت نظامی همواره اطراف این محل بود تا اینکه شبی مجسمه شاه که در میدان انقلاب فعلی قرار داشت سرنگون کردند و به محض سرنگونی مجسمه تصمیم داشتند به مرکز آموزش پرورش حمله کنند و افراد را از سالن بیرون کردیم تا کشتار جمعی صورت نگیرد. اصفهان پرچمدار بود. به قول مرحوم پرورش پا همه قطره‌ای از اقیانوس انقلاب بودیم و در راس همه ما امام خمینی بودند که ما را رهبری می‌کردند. رهبری درست و بی‌نظیری که در تاریخ جهان مانند چنین رهبری پیدا نخواهد شد. انتخاباتی که در حال حاضر پیش رو داریم باید در ابتدا یادی از امام کنیم. امام ما در ذهن داشت که تنها مردم باید نظر دهند و نظر مردم ارجحیت دارد در هر امری. وقتی امام در نوفل لوشاتو بودند می‌گفتند باید از مردم بخواهیم در رفراندومی در روز اربعین در سال ۱۳۵۷ از منازل بیرون بیایند و رای دهند که آیا حکومت اسلامی را می‌خواهند یا نه.

پایان پیام/۳۸۱۳