به گزارش خبرگزاری فارس از مازندران، اردیبهشت ماه هر سال باتوجه به تلاش شالیکاران در شالیزارها بیماری تب شالیزار مطرح میشود و باتوجه به احتمال ابتلا در این زمینه به کشاورزان هشدارهای لازم داده شده است.
بیماری تب شالیزار شاید در ابتدا ناشناخته بود و کشاورزان اطلاعاتی در این زمینه نداشتند ولی اکنون این بومی و فصلی دیگر در استان شناخته شده است و هر ساله از اردیبهشت ماه و همزمان با گرم شدن تدریجی هوا و روزهای اوج کشت برنج، شیوع پیدا کرده و تا شهریور ماه نگرانیها در ارتباط با افزایش موارد ابتلا وجود دارد.
شباهت علائم بیماری با سرماخوردگی موجب شده برخی این بیماری را جدی نگیرند اما افراد باید بدانند موضوع مهم مراجعه زودهنگام به مراکز درمانی است تا در سریعترین زمان ممکن اقدامات درمانی در دستور کار قرار گیرد.
عباس علیپور معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در اینباره در گفتو با فارس، اظهار کرد: معمولا در این فصل از سال شاهد مواردی از ابتلا به بیماری تب شالیزار در استان مازندران هستیم.
وی در پاسخ به سوال خبرنگار فارس مبنی بر ابتلای ۸۰ مورد قطعی تب شالیزار در مازندران، گفت: در این زمینه مواردی از ابتلا داریم ولی این آمار جمعبندی نشده است.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مازندران با تاکید بر اینکه شالیکاران برای در امان ماندن از تب شالیزار باید نکات بهداشتی را جدی بگیرند، تصریح کرد: کشاورزان از رفتن با پای برهنه در آب کشاورزی و شالیزار پرهیز کنند و در زمان ورود به اراضی کشاورزی از چکمه و دستکش استفاده کنند.
به گزارش فارس، تب شالیزار به طور کلی از طریق تماس با آب، غذا و خاکی که با ادرار حیوانات وحشی و اهلی آلوده شده باشد، به افرادی که با این عناصر در تماس هستند، منتقل میشود و در حالت عادی و در صورت محافظت و مراقبت این بیماری منتقل نمیشود، اما اگر پوست زخمی و جراحت دیده یا اعضای مخاطی بدن مانند چشم، بینی و دهان در معرض و تماس با عناصر آلوده قرار گیرد، بیماری به فرد منتقل میشود که باید جدی گرفته شود.
انتهای پیام/۸۶۰۳۴/ح