به گزارش خبرگزاری فارس از کرمان، پنجم ماه می هر سال مصادف با 15 اردیبهشت ماه از سوی سازمان بهداشت جهانی و کنفدراسیون بینالمللی مامایی، روز جهانی ماما اعلام شده است و مامایی هنری که علم را به خدمت میگیرد تا عشق را در معرکۀ راز و تجلیگاه آفرینش به نمایش گذارد.
تقدیم به تو که پیام عشق و امید میدهی، به تو که با دستان پرنیاز، از خداوند توانای بینیاز، مدد میجویی تا دنیای روشناییها را رهاوردی تازه بخشد.
تیک تاک، تیک تاک ... قلبی مُضطرب، لحظهای میان مرگ و زندگی، چشمهایی خسته، لبهایی مُلتمس، دستهایی به دعا نشسته، تیک تاک، تیک تاک ... فرشتهای سبز پوش، نخستین رحمتِ الهی در نجاتِ انسانی، نگاهی دوست داشتنی، نویدی امید بخش، تیک تاک، تیک تاک ... نالهای بلند، چهرهای نگران، تسبیحی به دست، صلواتی بر دل.
تیک تاک، تیک تاک ... نگهبانی برای سلامتی، چهرهای مهربان، لبخندی آرامبخش، تیک تاک، تیک تاک ... بَنگ، عُوَont> عُوَ ...، آغاز حیاتی دوباره، معجزهای الهی و اکنون این صدای زندگی است که به گوش میرسد ... عُوَont> عُوَ.
خیلی دور نیست، همین نزدیکی است، توی بیمارستان همین شهر، درست چند تا راهرو آن طرفتر، بارها و بارها این معجزه اتفاق میافته، اتفاق میافته و تکرار میشه، معجزهای که راز آفرینش را تداعی میکند.
برای من و تو که فقط در موردش میشنویم شاید چیزی نباشه، اما برای کسانی که از نزدیک این معجزه الهی رو میبینند، کلی دَرسه، دَرس از حکمت و قدرت خدا.
صورت تیره و مهربونی داره، حرف که میزنه سادگیش بیشتر نمایان میشه از خودش میگه، از کار و زندگیش، از اینکه عاشق شغلشه، از اینکه بهترین لحظات زندگیش را توی همین شغل داشته، از شادیاش و غصههایش.
نصرت دریجانی مامای نمونه سال 91 استان کرمان 25 ساله که کار مامایی رو انجام میده، از سال 66 توی شهرستان بم با بدترین شرایط کار خود را آغاز کرده و اکنون در بیمارستان افضلیپور شهر کرمان مشغول خدمت است.
وی در گفتوگو با خبرنگار فارس در کرمان اظهار داشت: بهترین خاطره دوران مامای خود را مربوط به زنِ بارداری میداند که با مرگ دست و پنجه نرم میکرد، موردی که سال 70 توی بیمارستان بم اتفاق افتاد.
دریجانی گفت: این زنِ باردار بچه دومش توی راه بود، برای زایمان اول سزارین کرده بود و برای این مورد به دلیل اینکه دیر مراجعه کرده بود به دلیل شروع درد، جای بخیهها و به دنبال آن رَحِمِش پاره شده بود از طرفی امکان ارجاعش به مرکز استان فراهم نبود و از طرفِ دیگه گروه خونی وی توی بانک خون بیمارستان موجود نبود، همه ناامید شده بودیم، نمیدونستیم چه کار باید بکنیم.
وی افزود: نمیتونستیم به خطر افتادن جان دو انسان رو ببینیم در همین حین یکی از ماماهای کشیک به نام مومنزاده و دکتر کشیک که هندی بود، تصمیم گرفتن خودشون به این مددجو خون بِدَن، تا جان این مادر و فرزندش نجات پیدا کنه، ما که با تمام وجود این نگرانیها و این زجر کشیدنها رو دیده بودیم، وقتی این مادر و فرزند را در سلامتی کامل دیدیم، نفس راحتی کشیدیم، انگار دنیا را به ما داده بودند و این نجاتِ جانِ دو انسان شیرین ترین خاطره زندگیم بود.
تعداد ماماهای کرمان از استاندارد جهانی کمتر است
دریجانی خاطرنشان کرد: تلخترین خاطره زندگی خود را توی این حرفه مربوط به زلزله سال 82 در بم میداند که توی زلزله صمیمیترین دوستهایش را از دست داد.
وی با بیان اینکه کمبود تعداد ماماها در استان کرمان را یکی از مشکلات این حرفه میداند، گفت: تعداد ماماها در این استان حتی از استانداردهای جهانی هم کمتر است.
دریجانی هشدار دهندهترین موضوع سال رو توی حرفه خودش، مربوط به آمارِ رو به رشدِ زایمان به روش سزارین میداند و تأکید میکند، سزارین به دلیل مشکلِ خونریزی، عفونت، ابتلای نوزاد به آسم، آلرژی و ... توصیه نمیشود.
وی با اشاره به حرفهای عوام مبنی بر اینکه نوزادی که به روش سزارین متولد بشود، باهوشتر و سالمتر میدانند را کاملا نفی میکند و از مادران آینده تقاضا دارد تا جایی که امکان دارد زایمان طبیعی رو انتخاب کنند.
تاریخچه مامایی در جهان
برای نخستین بار در سال 1980 این روز به عنوان روز جهانی ماما پیشنهاد و سپس از سال 1992 به صورت رسمی اعلام شد، هدف از بزرگداشت روز جهانی ماما افزایش آگاهی و تبادل اطلاعات مابین ایشان در راستای سلامتی مادر و نوزاد است.
در دنیا روزانه یک هزار و 600 زن بر اثر عوارض بارداری و زایمان جان خود را از دست میدهند و بیش از 99 درصد این مرگها در کشورهای در حال توسعه اتفاق میافتد.
بیشترین علت مرگ مادران یعنی حدود 60 تا 80 درصد به علت خونریزی، زایمان سخت، فشار خون بالا، عفونت و عوارض سقطهای غیر بهداشتی است و بسیاری از این مرگها قابل پیشگیری است.
با مرگ مادر، خانواده عضو اصلی خود را برای مدیریت و مراقبت کودکان از دست میدهد و سرانجام بقا و آموزش کودکان نامعلوم میشود، لذا پیشگیری از مرگ مادران یکی از اهداف مهم کشورها است.
با برنامهریزی دقیق و انجام مراقبتهای لازم در این دوران میتوان به این هدف دست یافت و ماما به عنوان عضو اصلی در مراقبت از مادر نقش مهمی در این زمینه ایفا میکند.
براساس استانداردهای بینالمللی باید هر یک هزار تولد 30 تا 50 ماما در سیستم وجود داشته باشد با وجود اینکه در کشور با خیل عظیم ماماهای بیکار مواجه هستیم، اما به ازای هر یک هزار تولد تنها 12 ماما وجود دارد و این مسئله نشان میدهد، هنوز از خیل عظیم نیروهای جوان بااستعداد به دلیل شناخت نداشتن از جایگاه واقعی آن استفاده بهینه نشده است.
مامایی در ایران
قدمت رشته مامایی در ایران به شکل آموزش عالی پس از تحصیلات دبیرستان به 80 سال قبل بر میگردد.
نخستین آموزشگاه مامایی به نام مدرسه قابلگی با 10 نفر شاگرد در سال 1298 در بیمارستان بانوان شهر تهران تأسیس شد، پس از گذشت 10 سال، نخستین آموزشگاه عالی مامایی در سال 1308 و با اعطای مدرک معادل لیسانس به عنوان یکی از شعب مدرسه طب آغاز به کار کرد.
در سال 1313 دانشگاه تهران تأسیس شد و سپس دانشکده پزشکی آن نیز افتتاح شد، لذا چند سال بعد در سال 1319 بیمارستان زنان به دانشکده پزشکی ملحق شد از این آموزشگاه تا سال 1331 در مجموع 462 نفر فارغالتحصیل شدند.
از سال 1335 تا 1358 برنامه آموزشی آموزشگاه به برنامه 1.5 ساله پرستاری و مامایی برای لیسانسیههای پرستاری تغییر یافت.
پس از آن در پی سه سال تعطیلی انقلاب فرهنگی از آغاز سال 1362 با نام «مدرسه عالی مامایی» آغاز به کار کرد و مجددا از ورودی دیپلم به تربیت کاردان و کارشناس مامایی اختصاص یافت.
در سال 1365 پس از انتقال آموزش گروههای پزشکی از آموزش عالی به وزارت بهداشت، دانشکدههای پرستاری و مامایی تأسیس شد و در بهمن 1368 مصوب شد و هم اکنون در تربیت دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد مامایی ارائه خدمت میکنند.
مشکلات حرفه مامایی
به مخاطره افتادن استقلال حرفه مامایی از مهمترین مشکلات کنونی جامعه مامایی در ایران است و این در حالی است که بنابر تعاریف سازمان بهداشت جهانی و دستورالعملهای وزارت بهداشت، رشته مامایی کاملا مستقل تعریف شده و میتواند بدون نیاز به سرپرست وظایف خود را انجام دهد.
اموری که در حیطه کاری ماماها قرار دارد، شامل تمام مراقبتهای عادی دوران بارداری، مشاورههای دوران بلوغ، تشخیص و درمان بیماریهای شایع دستگاه تناسلی و مشکلات دوران پیری میشود.
دومین مشکل این صنف، عدم عقد قرارداد دفاتر خصوصی، اداری و سازمانهای بیمه با آنها است.
در تمام دنیا خدمت دهنده زیر پوشش بیمه قرار میگیرد چه خدمت از سوی پزشک انجام شود و چه ماما، اما در کشور ما اینگونه نیست.
عدم عقد قرارداد سازمانهای بیمهگر و پذیرش سونوگرافی در دفترچه بیمه از سوی ماماهای کشور موجب میشود، بیماران نتوانند از بیمه خدمات درمانی و تأمین اجتماعی استفاده کنند، قرارداد نداشتن بیمهها با ماما موجب میشود میل خانوادهها که ترجیح میدهند برای کوچکترین مشکلی به پزشک متخصص مراجعه کنند، تشدید شود.
این موضوع هم از نظر اقتصادی پرهزینه و هم وقت متخصصان را به امور سادهتری که از عهده ماما هم به راحتی بر میآید، اختصاص میدهد، حتی برای سازمانهای بیمهگر نیز هزینههای بیشتری به وجود میآورد.
حرفه مامایی استرسزا است
با توجه به شیفتهای شب طولانی و محیط کاری استرسزا مامایی باید جزو مشاغل سخت و زیان آور شناخته شود در حالی که هنوز از مزایای این قانون برخوردار نشده است، این نیز جزو مشکلات این شغل است.
و اما اکنون تو ای فرشته مهربان و تو ای کلید سلامت خانواده، امروز روز تازهای است.
روزی که سپاس از عمق قلبها بر میخیزد و میکوشد تا راه خود را بیابد و بر زبان آید.
میخواهم از تو بگویم از تو که فروزنده عشقی از تو که مادر مهری از تو که همواره با راز خلقت آدمی عجین شدهای و همواره شکفتن نو غنچههای امید را نظارهگری.
تو نخستین رحمت الهی در نجات انسانی، قلبهای پر اضطراب هر مادری با نگاههای دوست داشتنیات آرام میگیرد و آمدن عزیزترین موجود زندگی را نوید میبخشد.
سلام به تو که هر لحظه از زمان حیاتی را امید میبخشی، سلام به تو که زیبایی زندگی را نوید میدهی.
سلام به تو که نخستین نفس، نخستین نگاه، نخستین فریاد، نخستین اشک و نخستین عشق را میبینی، روزت مبارک.
...............................
گزارش از مریم بهادری
..............................
انتهای پیام/ی10