به گزارش خبرگزاری فارس از کرمان، یوسف علیخانی در نخستین همایش علمی داستان‌نویسان و منتقدان ادبی استان کرمان در محل هتل پارس اظهار داشت: طی دو سال گذشته داوری جشنواره‌های ادبیات داستانی در استان‌های مختلف را انجام داده‌ام، اما آثار نویسندگان کرمان و رشت بسیار قوی بود.
وی با اشاره به توجه نویسندگان کرمانی به بومی‌نویسی بیان داشت: 80 درصد آثار ارسال شده به جشنواره ادبیات داستانی استان کرمان بومی بود.
مهدی محبی‌کرمانی از نویسندگان مطرح استان کرمان نیز در این نشست بیان داشت: بومی‌گرایی باید عناصر زیست بوم و فرهنگ و شگفتی‌های ما را در قالب داستان معرفی کند.
این نویسنده با بیان اینکه افراط در بومی‌نویسی خطرناک است، تصریح کرد: اگر پانویس‌ها زیاد شود به قصه آسیب می‌رساند و آن را خراب می‌کند.
نویسنده کتاب "کُت زوک" ابراز داشت: عناصر فرهنگی، سنت‌ها و مناسبت‌ها نمی‌تواند در داستان به صورت معماگونه بیاید و برود بلکه باید با تدبیر کار شود.
محمدعلی آزادی‌خواه نویسنده کتاب "مرادو" نیز در این نشست بیان داشت: زمانی که مرادو را می‌نوشتم از مرادو جدا نبودم.
وی خاطرنشان کرد: نویسنده باید نقطه درد جامعه باشد و از مردم و برای مردم بنویسد.
آزادی‌خواه تصریح کرد: زمانی که تمام وجود نویسنده درد باشد و درد جامعه را درک کند، آن زمان است که آهش بلند می‌شود و مرادو، آه دل من بود.
در این نشست دبیر جایزه "گام اول" یادآور شد: بومی‌نویسی فقط استفاده از کلمات بومی نیست.
جواد محقق عنوان کرد: اگر فرهنگی که در منطقه جاری و ساری است و همچنین روابط اجتماعی مناطق در داستان ریخته نشود، اتفاق خاصی روی نمی‌دهد.
وی اذعان داشت: ما نویسندگان باید آیینه‌ای باشیم که محیط خود را به درستی منعکس کنیم.
انتهای پیام/ن20/ژ1001
