به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، سید احمد میریان متولد اول فروردین سال 47 در روستای آکند از توابع شهرستان ساری است.
وی دوران ابتدایی را در همان روستا و دوران راهنمایی را در روستای خزرآباد ساری و دوران تحصیلی دبیرستان را در مدرسه امام خمینی(ره) به اتمام رساند.
سال 65 در کنکور سراسری با رتبه چهار در رشته حقوق دانشگاه تهران و در سال 69 با رتبه 2 در مقطع کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم‌شناسی پذیرفته شد.
میریان با توجه به علاقه‌ای که به رشته علوم قرآن و حدیث داشت دوباره در مقطع کارشناسی ارشد شرکت کرد و در دانشگاه آزاد با رتبه یک و در دانشگاه دولتی قم هم پذیرفته شد و این مقطع را با معدل 34/19 به عنوان دانشجوی ممتاز به اتمام رساند.
وی اکنون عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد ساری و رئیس مرکز آموزش عالی سماء است.
میریان از سال 73 تدریس در دانشگاه‌های مختلف مازندران را آغاز کرده است.
وی فعالیت‌های متعددی در زمینه نویسندگی دارد و اخیرا در هفته کتاب مازندران به عنوان نویسنده برتر در حوزه دین و نماز در همایش خادمان نشر، مورد تجلیل قرار گرفت.
همچنین اثر دیگر میریان با نام "سیره اجتماعی ابن الرضا" در جشنواره بین‌المللی آستان قدس رضوی به عنوان کتاب سال انتخاب شد و به زودی توسط آستان قدس رضوی منتشر می‌شود.
به همین بهانه، ساعتی را در دفتر کار سید احمد میریان در دانشگاه سماء ساری، به گفت‌وگو نشستیم. مصاحبه ما با دکتر میریان را بخوانید.
فارس: از چه وقت علاقه‌مند به نویسندگی شدید؟ جرقه این کار از چه وقت در ذهن شما درخشید؟
میریان: از کودکی به نویسندگی و کتاب علاقه داشتم. در روستای ما مهدکودکی بود که کتابخانه داشت. روزی وقتی که کلاس سوم بودم به این کتابخانه رفتم و کتابی به امانت گرفتم. وقتی از آن مهد کودک خارج شدم در همان جا کتاب را خواندم و دوباره به مهدکودک بازگشتم تا کتاب را تحویل دهم.
مسئول مهدکودک وقتی دید که کتاب را تحویل دادم و کتاب دیگری خواستم از من پرسید که کتاب را خواندی؟ برای اینکه مطمئن شود کتاب را خوانده‌ام سؤالاتی از من پرسید و وقتی پاسخ‌های درست از من شنید، تعجب کرد که با چه سرعتی کتاب را خوانده‌ام.
از آن به بعد بود که آن فرد هر روز چهار کتاب برای من می‌آورد و روز بعد کتاب‌ها را تحویل می‌گرفت و کتاب‌های دیگری در اختیار من می‌گذاشت.
از همان روزها دوست داشتم نویسنده شوم و وقتی چهارم ابتدایی بودم انشایی نوشتم که مقام نخست را در استان کسب کرد.
فرزندانم هم اینگونه هستند و در زمینه کتاب سیاست من را دنبال می‌کنند.
فارس: فعالیت شما در زمان تحصیل چگونه بود؟
میریان: وقتی وارد دانشگاه شدم، به پژوهش علاقه‌مند بودم و این علاقه در زمینه پژوهش دینی بیشتر بود چرا که معتقدم در این زمینه با کمبود مواجه هستیم.
پایان‌نامه‌ام با عنوان "تطبیق مجازات‌ها در قرآن و عهد قدیم" به عنوان پایان‌نامه سال انتخاب و از سوی انتشارات امیرکبیر منتشر شد.
کتاب‌ها و مقالات بسیاری منتشر کردم و در مقطع کارشناسی ارشد در رشته‌های تفسیر، مفردات، علوم قرآنی، تاریخ قرآن، روش‌های تفسیری، مقایسه قرآن و عهدین و ... تدریس کردم.
در حال حاضر استادیار دانشگاه آزاد اسلامی در مقطع کارشناسی ارشد علوم قرآنی و حدیث مشغول به خدمت هستم.
چاپ چهار کتاب با عنوان تطبیق مجازات‌ها در قرآن و عهد قدیم، سیره تربیتی امام باقر(ع)، آشنایی با قرآن و علم الحدیث از جمله فعالیت‌های پژوهشی من است و مقالات متعدد منطقه‌ای، ملی و بین‌المللی و چاپ یک مقاله ISI و چهار مقاله علمی پژوهشی از دیگر فعالیت‌هایم در این حوزه است.
فارس: به عنوان یک نویسنده، به ما بگویید چه مشکلاتی بر سر راه نشر وجود دارد؟
میریان: در بخش نشر مشکلات زیادی وجود دارد. بسیاری از کتاب‌هایی که ناشران استان منتشر می‌کنند با محتوای مطلوب نیست.
تصور می‌کنم هر فردی به ناشران استان مراجعه کند و هر چه داشته باشد چاپ می‌کنند، نظارت وجود ندارد.
کتاب "تطبیق مجازات‌ها در قرآن و عهد قدیم" من را وقتی انتشارات امیرکبیر قصد انتشار داشت سه سال به طول انجامید و بعد کتاب چاپ شد. دو معاونت محتوایی و بازاریابی این انتشاراتی مدت‌ها وقت صرف کردند تا ببینند این کتاب قابلیت چاپ دارد یا نه.
در استان هر کسی به راحتی می‌تواند کتب چاپ کند، شاید یک کتاب نیاز به تجدید نظر داشته باشد اما توجه نمی‌شود. حتی شاید ویراستار اشکالات حروف چینی و ویرایشی را هم رفع نکند و این از اشکالات عمده ناشران در استان است.
همچنین درباره چاپ کتاب در استان، فرهنگ‌سازی نشده و ناشران قوی عمل نمی‌کنند، این ضعف در استان وجود دارد.
فارس: نمایشگاه‌های کتاب تا چه اندازه به افزایش میزان مطالعه و علاقه به کتاب و کتابخوانی کمک می‌کند؟
میریان: در برخی نمایشگاه‌های کتاب که در سطح استان برگزار می‌شود نمی‌توان حتی یک کتاب تخصصی رشته مورد نظر را یافت. نمایشگاه‌ها باید به صورت تخصصی برگزار شوند تا دانشجو مجبور نشود برای تهیه کتاب به تهران مراجعه کند، از این جهت فقیر هستیم.
در سطح شهر باید کتاب‌فروشی‌های تخصصی دائر شود.
فارس: فعالیت کتابخانه‌های سطح استان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
میریان: کتابخانه‌های ما غنی نیستند. بسیاری از کتابخانه‌ها دسته‌بندی و طبقه‌بندی منظمی ندارند.
من پایان‌نامه‌ام را در قم و در کتابخانه آیت‌الله سیستانی نوشتم، کتابخانه‌ای که منظم و پرمحتوا است.
در استان یک مرجع وجود ندارد هر چند که نرم‌افزارها این مشکل را برطرف کرده‌اند اما دست زدن به کتاب، مغتنم و ارزشمند است.
از این نظر در استان جایی نداریم ضمن اینکه فضای کتابخانه‌های استان هم فضای مناسبی نیست.
این موضوع، همت بالای متولیان امر را می‌طلبد تا دست به کار شوند، بسیاری از مشکلات جامعه ما، مشکلات فرهنگی است اگر در این زمینه کار کنند آسیب‌ها کمتر می‌شود.
فارس: به نظر می‌رسد حجم زیاد برخی کتاب‌ها هم سدی بر سر راه مطالعه است. نظر شما چیست؟
میریان: با این موضوع موافق هستم. برخی کتاب‌ها فقط حجم دارند و شاید از نظر محتوایی بتوان آن کتاب را به نصف هم تقلیل داد؛ مثل پایان‌نامه‌هایی که برخی دانشجویان می‌نویسند. مختصر و بامحتوا نوشتن یک هنر است، مطلب کوتاه و با محتوایی بسیار بلند و این ایجاز قرآن است.
در اینجا هم باز به نظارت برمی‌گردد، وقتی نظارت به درستی انجام نشود این کتاب‌ها هم اجازه انتشار می‌یابند.
فارس: روان نویسی از دیگر مسائلی است که باعث علاقه به کتاب و کتابخوانی می‌شود، شما در این رابطه چه نظری دارید؟
میریان: یکی از راه‌های آشنا کردن مخاطب با کتابخوانی، در نظر گرفتن فهم مخاطب است.
برخی معتقد هستند استفاده از واژه‌های سنگین باعث پرمحتوا شدن کتاب می‌شود در صورتی که کتاب هر چه روان‌تر نوشته شود، مخاطبان بیشتری را جذب می‌کند.
به عنوان مثال در حوزه‌های دینی معمولا در کتاب‌ها از واژه‌هایی استفاده می‌کنیم که سنگین است در حالی که معتقدیم مخاطبان کتاب‌های دینی باید همه مردم باشند.
دانشجوی ما هم برای مطالعه این کتاب‌ها در برخی موارد نیاز به مراجعه به فرهنگ لغت دارد و اگر عوام جامعه بخواهند این کتاب را مطالعه کنند وقتی معنای واژه را ندانند، این باعث دلزدگی می‌شود.
فارس: برای گسترش فرهنگ کتابخوانی در جامعه چه باید کرد؟
میریان: هر چه محیط خانه علمی باشد فرزندان ما هم یاد می‌گیرند که به این سمت گرایش داشته باشند.
به خانواده‌ها توصیه می‌کنم بخشی از وقت خود را در شبانه روز با فرزندان خود کتاب بخوانند، کتابی که در اندازه درک فرزند آنها باشد و بعد درباره آن کتاب با هم صحبت و تجزیه و تحلیل کنند.
مدارس هم در این زمینه تاثیرگذار هستند، آموزش و پرورش می‌تواند مسابقه کتابخوانی برگزار کند هر چند که این برنامه را به صورت روتین دارند اما مدارس می‌توانند به صورت مجزا در این زمینه فعالیت کنند.
ما هم در دانشگاه سماء با همکاری مدیران گروه هر رشته، مسابقه کتابخوانی با اهدای جوایز، برگزار می‌کنیم، هدف ما این است که دانشجو را به کتابخوانی عادت دهیم.
همواره فکر می‌کنیم کارهای فرهنگی نیاز به بودجه کلان دارد در حالی که با هزینه کم هم می‌توان اقدامات فرهنگی انجام داد.
درس خواندن فقط کتاب و جزوه خواندن نیست که بعد از امتحان هم فراموش شود، وقتی دانش‌آموز در مدرسه عادت کند به کتابخوانی، این رویه در دانشگاه هم ادامه دارد و کتابخوان بار می‌آید.
انتهای پیام/86007/ع/د1000
