به گزارش خبرگزاری فارس از آبادان، شب قدر فرصتی است زرین و طلایی برای شستشوی آینه دل. این شب بهترین فرصت است تا خوبی‌ها را جایگزین بدی‌ها، صلح و صفا را جایگزین اختلاف و تفرقه، احسان و نیکی را جایگزین ظلم و ستم، احسان به والدین را جایگزین عاق والدین و صله رحم را جایگزین قطع رحم نماییم.
نیکو و شایسته است با صدقات قدمی در جهت آبادانی خانه آخرت برداریم و با اعمال نیک و خیر، ثواب دو چندان ببریم.
در شب قدر که شب‌زنده‌داری می‌کنیم، خداوند نام ما را در گروه نیک‌بختان ثبت می‌کند و آتش جهنم را بر ما حرام می‌سازد. آیا توفیقی بالا‌تر از این هست که آتش جهنم بر ما حرام شود و به خدا نزدیک‌تر شویم.
دعاهای شبهای رمضان مجموعه‌ای است روشنی‌بخش که با تکرار تلاوت آن‌ها، آموزش‌های آن‌ها به صورت هدف‌هایی برای ما در می‌آیند.
پس هنگام خواندن این ادعیه شایسته و بهتر است مفهوم آن‌ها را نیز همواره مدنظر داشته باشیم و با تلاش و کوشش به سوی این هدف‌های مطرح‌شده در دعا‌ها گام برداریم.
از شب قدر به عنوان محکم‌ترین دلیل بر وجود حجت خدا بعد از حجت دیگر و استمرار امامت تا روز قیامت یاد شده است، از این رو، امامان (ع)، شیعیان را به احتجاج و استدلال به آن در برابر اهل سنت راهنمایی کرده‌اند.
حضرت امام باقر (ع) می‌فرمایند: هر کس به شب قدر، بر خلاف نظر و رأی ما ایمان داشته باشد، صادق نیست جز آنکه بگوید آن شب (شب قدر) از آن ما (اهل بیت"ع") است، و هر کس چنین نگوید به حقیقت تکذیب کننده است.
خدای عزّوجلّ بزرگ‌تر از آن است که امر را به همراه روح و ملائکه بر کافر فاسق نازل نماید، پس اگر بگوید که، او آن را بر خلیفه‌ای (غیر از ما) نازل می‌کند، این سخن باطل است و اگر بگویند که آن را بر هیچ کس نازل نمی‌کند، ممکن نیست که چیزی نازل شده اما بر هیچ چیز فرود نیاید.
قدر، شبی است که قلب مسلمان به نور ایمان منور می‌شود و در این شبهای پر نور و معرفت، قرآن تابیدن آغاز کرد و چراغ راه رهروان مخلص باریتعالی شد.
این شبهای سراسر نور و رحمت که مولای متقیان حضرت امیرالمومنین (ع) در آن به ضرب شمشیر زهر آلود کفر شربت شهادت نوشید، ارزشی والا به خود گرفته است و نزد شیعیان آن حضرت، از مقام شامخی برخوردار است.
در شخصیت حضرت امیر بارزه‌هایی وجود دارد که خود نشان از وعده الهی است که برای لبیک به امر پروردگار این شب‌ها را برای وصال به معبود خود و پسر عم بزرگوارشان برگزیده شده است و جز این را نباید در معنای شهادت حیدر کرار جست.
علی(ع) از زندگی خود درس‌های برای امت خویش به جای نهاد که هر کدام می‌تواند توشه راه مسلمان و نقطه عطفی در مسیر مجاهدان راه خدا باشد.
فرهنگ شهادت و ایثار به وضوح می‌توان در رفتار حکیمانه مولای مومنان مشاهده کرد که چگونه بی‌باکانه در مقابل ناجوانمردی‌ها ایستاد و برای امت و اهل بیت خویش هیچ اِبایی از سپردن جان گران‌مایه خود نداشت.
قدر را باید قدر دانست که در این شب، زبانه‌های آتش فروکش می‌کنند و درب‌های رحمت پروردگار بر روی بندگان مخلص خویش باز می‌گردد و راهی به روشنا در عمق تاریکی دنیا هویدا می‌شود.
انتهای پیام/72013/صا40/پو3002
