به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، حسین میرزایی عضو هیأت علمی گروه اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد در دومین روز کنفرانس «الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت» در کتابخانه ملی ایران (پنج شنبه اول خرداد ماه) با دبیری محمدحسین پناهی و غلامعلی افروز درباره «رویکرد منتقدانه به تئوری دین و توسعه
وی در ابتدا با اشاره به اینکه توسعه موضوعی کلیدی بسیاری از سوی حوزه‌های علوم اجتماعی است و به عنوان بحثی مهم در آرای بسیاری از جامعه‌شناسان جایگاه ویژه‌ای دارد، گفت: نظریات مربوط به توسعه را می‌توان به دو رویکرد سخت‌افزاری و نرم‌افزاری تقسیم کرد که در دیدگاه سخت‌افزاری توسعه بیشترین تأکید بر متغیرهای چون سرمایه‌گذاری، صادرات، توسعه بخشی خاص و ... است.
میرزایی بیان داشت: در رویکرد نرم‌افزاری بیشترین تأکید بر متغیرهای چون سرمایه‌گذاری، صادرات، توسعه بخشی خاص و ... است و در رویکرد نرم‌افزاری بیشترین تأکید بر متغیرهای روانشناختی همچون نیاز به پیشرفت، فرهنگ، دین هست.
وی با تأکید بر اینکه دیدگاه جامعه‌شناسان بیشتر از نوع نرم‌افزاری است، ادامه داد: بیشترین تأکید بر شرایط و متغیرهای فرهنگی و اجتماعی توسعه است، در همین راستا «تئوری وبر» در خصوص رابطه دین و توسعه جایگاه ویژه دارد که در این مقاله به روش اسنادی و یا تحلیل ثانویه اطلاعات موجود 30 کشور مسیحی، اسلامی هندو و بودایی انجام شده تا صحت فرضیه ماکس وبر در خصوص تأثیر آموزه‌های پروتستان بر پیشرفت مورد بررسی مجدد قرار گیرد.
عضو هیأت علمی گروه اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد اظهار داشت: میانگین شاخص توسعه انسانی و سایر نماگرهای این شاخص یعنی نماگر امید به زندگی نشان می‌دهد، کشورهای مسیحی با اختلاف فاحش از کشورهای بودایی، هندو و مسلمان بهتر است و در این میان جایگاه کشورهای اسلامی نسبت به سه گروه دیگر وضعیت نامساعدتری است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: نتایج نشان می‌دهد که اگر چه در نگاه نخست آمارهای توسعه در کشورهای مسیحی، مسلمان، بودایی و هندو به نفع جوامع مسیحی است؛ اما شواهد مختلف نشان می‌دهد که تئوری وبر نیازمند بازنگری جدی است.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
