به گزارش خبرگزاری فارس از رودبار، میثم نواییان عصر امروز در جریان برگزاری همایش یک‌روزه باستان شناختی «غار دربند رشی» این شهرستان، اظهار کرد: غارهای در بند در یک کیلومتری شمال روستای رشی از توابع دهستان دشتویل، بخش رحمت‌آباد و بلوکات رودبار قرار دارند.
وی افزود: رودخانه سیاهرود که از کوه‌های عمارلو سرچشمه می‌گیرد از بین این دره می‌گذرد و به رودخانه سفید رود می‌ریزد.
این کارشناس بیان داشت: یافته‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهد که گروه انسان‌های پارینه سنگی از دوره پلیس‌توسن میانی در این منطقه حضور داشتند و دست ساخته‌های سنگی گردآوری شده شامل تراشه، ابزار ساخته شده از تراشه، سنگ مادر، ساطور و همچنین فک خرس به دست آمده است که اکنون در موزه ملی ایران باستان قابل بازدید است.
به گفته وی، غارهایی که انسان‌های پارینه سنگی 200 تا 300 هزار سال پیش انتخاب می‌کردند دارای خصوصیات خاصی بودند و درب ورودی بیشتر این غارها به طرف شرق قرار دارد تا هم از گرمای آفتاب استفاده کنند و در فصل زمستان نیز یخبندان به داخل غار نفوذ نیابد.
نواییان، ارتفاع مناسب داشتن از سطح دریا را از دیگر ویژگی‌های غار در بند رودبار عنوان کرد و گفت: قرار گرفتن غار در ارتفاع مناسب از دریا به این دلیل است که غارنشینان بتوانند میوه‌جات و غلات وحشی که هم‌اکنون نیز انواع میوه‌های جنگلی در این منطقه وجود دارد، را در اطراف غار تهیه کنند.
وی اذعان کرد: مهیا بودن شرایط لازم در هنگام شکار از دیگر ویژگی‌های این غار است چرا که انسان‌های اولیه بتوانند با امکانات کم خود قادر به شکار حیوانات باشند.
این کارشناس باستان شناسی، دور بودن از بادهای همیشگی منطقه رودبار را از دیگر ویژگی‌های غار دربند برشمرد و افزود: از نظر این افراد غارهای دربند با دارا بودن شرایط لازم، جایگاه خوبی برای زندگی بودند.
وی، درباره ویژگی‌های این غارها تصریح کرد: غار A دارای عمقی به طول 33 متر و دهانه‌ای به عرض 11 متر و ارتفاع 10 متر است.
نواییان، دارا بودن عمق 17.5 متری و دهانه‌ای با عرض 7 متر و ارتفاع 5 متر را از ویژگی‌های غار B برشمرد و گفت: غار B دربند رودبار از غار A دربند کوچک‌تر است.
وی، یاد آور شد: در این دره غارهای بسیاری بر اثر حل آهک موجود در غارها توسط آب باران و آب‌های زیر سطحی در مدت هزاران سال گذشته به وجود آمده‌اند.
این کارشناس باستان شناس، بیان داشت: غارهای دربند به دلیل اهمیت بالای خود در فهرست میراث فرهنگی کشور با شماره‌های غار A به شماره 13218 و غار B با شماره 13219 به ثبت رسیده‌اند.
وی، به دیگر غارهای پارینه سنگی رودبار اشاره کرد و گفت: در بین یافته‌های پارینه سنگی شهرستان رودبار محوطه گنج پر جایگاه خاصی دارد زیرا این محوطه رو باز است و در کنار و زیر تپه جلالیه واقع بوده و آثار مربوط به پارینه سنگی در آن کشف شده است.
نواییان، بیان داشت: این محوطه در کل‌ورز دهستان رستم‌آباد جنوبی از توابع بخش مرکزی رودبار واقع شده و این اثر نیز به دلیل اهمیت آن در تاریخ 7 اسفند سال 86 به شماره ثبت 21535 در فهرست میراث فرهنگی کشور به ثبت رسیده است.
وی، غار چی‌لک را از دیگر غارهای موجود رودبار عنوان کرد و یادآور شد: این غار نیز در روستای نوده فاراب بخش عمارلوی رودبار واقع شده و در تاریخ 19 مرداد سال 84 به شماره ثبت 12823 در فهرست میراث کشور به ثبت ملی رسیده است.
به گفته این کارشناس باستان‌شناس، در کنار آسفالت مسیر لوشان به جیرنده نیز محوطه خلوشت شناسایی شده که دارای آثاری از دوران پارینه سنگی است.
انتهای پیام/ی20/پ3003
