به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، با آغاز جنگ در سال 1359 عده بسیاری از مردم به جبهههای جنگ رفتند.
به تعداد افرادی که در جنگ حضور داشتند و یا در جریان واقعیت جنگ قرار گرفتند، روایتهای متفاوتی از هشت سال دفاع مقدس وجود دارد.
در آن سالها سازمانهای هنری و فرهنگی که از پیش از انقلاب فعالیت داشتند و فعالیتهایشان از نظر مردم مردود اعلام شده بود، رویکرد خود را به مضامین جنگ تغییر داده و به گونهای متحول شدند که در این میان سینما از شاخصترین این مراکز است.
روی عرصه آمدن کارگردان و سینماگران و پرداخت به موضوع دفاع مقدس از سال 1360 آغاز شد و آثار فاخری نیز به ارمغان آورد، در سالهای ابتدایی با توجه به اینکه فیلمهای تولید شده گویای تهاجم گسترده عراق و دفاع عقیدتی و آرمانی مردم ایران نبوده‌اند، اما به نوعی آغاز اولیه سینمای دفاع مقدس بود.
بسیاری از سینماگران و تحلیلگران سینما، عبور از میدان مین را موفقترین اثر و آغازگر سینمای دفاع مقدس میدانند و پس از آن فیلم «رهایی» از رسول صدرعاملی نخستین تجربه فیلمسازی این کارگردان در پرداخت به موضوع جنگ تحمیلی در قالب ملودرام جنگی است.
پس از آن سینمای دفاع مقدس مورد استقبال سینماگران جوان قرار گرفت و فیلمهای معنوی گرایی همچون «دیار عاشقان» حسن کاربخش، «پیشتازان فتح» ناصر مهدی‌پور و «ما ایستاده‌ایم» اکبر حر ساخته شد.
سینمای دفاع مقدس جاودانگی خود را مدیون فیلمسازانی است که در این دوران نیز یاد و خاطره دفاع مقدس را در ذهن تماشاگران زنده نگه داشته است، هر چند بیشتر این فیلمسازان از عرصه دفاع مقدس خداحافظی کرده، اما این نکته غیرقابل انکار است که بخش عمده امیدواری‌ها به احیا سینمای دفاع مقدس و به واسطه تجدید خاطره همین فیلم‌ها است.
ماندگارترین آثار سینمای دفاع مقدس «نینوا» نخستین فیلم بلند مرحوم رسول ملاقلی‌پور است، فیلمی که به خوبی توانست روحیه وطن‌پرستی و فرهنگ شهادت‌طلبی را برجسته کند، پس از آن فیلم «عقابها» به کارگردانی ساموئل خاچیکیان و
«کانی مانگا» به کارگردانی سیف الله داد به ستایش در مورد قهرمانان و رزمندگان پرداخت.
اما نکتهای که قابل تأمل است، چهره مصنوعی بازیگران سینمای دفاع مقدس است که درک واقعیت را برای مخاطبان قدری دشوار میسازد، سینمای دفاع مقدس گاهی به جای پرداخت به مضامین و ارزشهای دفاع مقدس به بازار بورس بینی و چشم و پیشانی تبدیل شده است.
چارچوب سینمای دفاع مقدس، باید قالبی برای بیان ارزشها برای نسلی باشد که روز به روز با دفاع مقدس غریبه‌تر میشود، سینمای دفاع مقدس عرصهای برای مانور دادن بازیگران خوش صورت نیست، سینمای دفاع مقدس باید خوش‌سیرتان حماسه ساز را تصویر کند، اصلی که متاسفانه به جای پر رنگ شدن در حال محو شدن است.
سینماگران و فیلمسازان باید نسل آینده را با پرداخت به ارزشهای دفاع مقدس، آشنا کنند، نسل جدید تشنه شناخت است و این وظیفه خطیر بر عهده سینماگران است.
--------------------------
یادداشت از مریم سرلک
--------------------------
انتهای پیام/ح10/ض1002
