زنان تا پیش از بعثت رسول‌الله(ص) از مهریه برخوردار نبودند

حجت‌الاسلام امیرعلی حسنلو، مدیر گروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، با اشاره به اینکه رسول اکرم(ص) مدت‌های مدیدی قبل از بعثت به غار حرا می‌رفتند و به راز و نیاز با خالق هستی می‌پرداختند، درباره دستاوردهای بعثت اظهار داشت:  قبل از بعثت پیامبر(ص) همه دنیا گرفتار جهل و تاریکی بودند، برده‌داری رایج شده و ظلم و ستم بر انسان‌ها فزونی یافته زیاد بود، به گونه‌ای که حقوق انسان‌ها و حتی حقوق حیوانات رعایت نمی‌شد و جنگ‌های خانمانسوز در شبه‌جزیره عربستان، بین ایران و روم و تمام ملل رواج داشت.

وی افزود: حقوق زنان قبل از اسلام و بعثت رسول ختمی مرتبت(ص) پایمال می‌کردند و از زن به عنوان ابزار کار و بهره‌کشی و ارضای غرایز استفاده می‌کردند و زن به عنوان کالا خریداری و فروخته می‌شد، مهریه برای زنان وجود نداشت و زن به عنوان موجود پست در میان عرب و سایر ملل مطرح می‌شد.

حجت‌الاسلام حسنلو با اشاره به زنده به گور کردن دختران در دوران جاهلیت و قبل از اسلام، ابراز داشت: قرآن کریم در آیات 58 تا 59 سوره نحل، وضع فرهنگی و نحوه برخورد مردم جزیرة العرب را با دختران چنین مطرح می‌کند: «وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالأُنثَى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ کَظِیمٌ، یَتَوَارَى مِنَ الْقَوْمِ مِن سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ أَیُمْسِکُهُ عَلَى هُونٍ أَمْ یَدُسُّهُ فِی التُّرَابِ أَلاَ سَاء مَا یَحْکُمُونَ»؛ و هر گاه یکى از آنان را به دختر مژده آورند، چهره‏اش سیاه مى‏شود، در حالى که خشم خود را فرو مى‏خورد، از بدى آنچه به او بشارت داده شده از قبیله (خود) روى مى‏پوشاند، آیا او را با خوارى نگاه دارد یا در خاک پنهانش کند و چه بد داورى مى‏کنند.

وی با بیان اینکه پیامبر اعظم(ص) با آغاز رسالت خویش با این مظاهر جاهلیت به مبارزه پرداخت و به تدریج از اذهان پاک کرد، ادامه داد: مردان قبل از اسلام می‌توانستند ده‌ها زن داشته باشند، پیغمبر این قانون را با وحی فرو ریخت و این فرهنگ‌های جاهلی را پاک کرد و مهریه برای زنان را واجب کرد و به طور کلی ازدواج بدون مهریه را نفی کرد و از طرفی ازدواج‌های بیش از چهار زن را باطل اعلام کرد، ایشانازدواج با چهار زن را در صورتی مباح دانست که مردان توانایی مالی و جسمی و رعایت عدالت را داشته باشند.

مدیر گروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم با اشاره به نگاه قرآنی به مقوله تساوی و برابری در عمل صالح و تقوا بین زن و مرد، اظهار داشت: قرآن زن و مرد را در بندگی مساوی می‌داند و می‌فرماید: «وَمَن یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتَ مِن ذَکَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ»، و کسانى که کارهاى شایسته کنند چه مرد باشند یا زن، در حالى که مؤمن باشند، آنان داخل بهشت مى‏شوند، بنابراین در مقام بندگی عمل زن و مرد نزد خداوند یکسان است و هر فردی بنا به میزان تقید و اخلاق خویش پیش خداوند مقرب است.

اتنهای پیام/ک