فاطمه دوستی ظهر امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در مشهد اظهار داشت: بیش از یک قرن است که این موضوع در عرصه محیط زیست مطرح است که می‌توان فاضلاب‌ها را تا آن درجه از کیفیت تصفیه کرد که به عنوان منابع آبی در راستای اهداف سودمندانه به کار برد، به جای آنکه آن را بیهوده هدر داد.
کارشناس اداره‌کل حفاظت محیط زیست خراسان‌رضوی گفت: امروزه کمبود منابع آبی بحران‌های زیادی را در زمینه کشاورزی و محیط زیست، صنعت و مناطق شهری و روستایی به وجود آورده است.
وی با بیان اینکه آب‌های بازیافتی یا فاضلاب تصفیه شده در زمینه‌های مختلف قابل استفاده است، ادامه داد: بزرگ‌ترین بخش مصرف‌کننده آب‌های بازیافتی در جهان آبیاری کشاورزی است، هم‌چنین دومین بخش استفاده‌کننده از آب‌های بازیافتی، آبیاری فضای سبز شامل زمین‌های گلف، زمین‌های بازی، چمن‌کاری وسط اتوبان‌ها و غیره است.
این کارشناس محیط زیست تأکید کرد: در کشورهای توسعه‌یافته از آب‌های بازیافتی در تغذیه مصنوعی آبخوان‌ها، خنک‌کنندگی بخش صنعت، توسعه و ساخت دریاچه‌های مصنوعی، افزایش دبی رودخانه‌ها و بهبود باتلاق‌ها و تالاب‌ها و مصارف غیرشرب شهری مانند آتش‌نشانی، تهویه مطبوع، ساختمان‌سازی و در موارد نادر برای شرب هم استفاده می‌شود.
دوستی تصریح کرد: در ارتباط با بخش کشاورزی نخستین چیزی که به ذهن می‌رسد استفاده از آب‌های بازیافتی برای پرورش محصولاتی مانند سبزیجات، صیفی‌جات، خیار و گوجه‌فرنگی است.
وی با اشاره به اینکه این عرصه ناامن‌ترین و خطرناک‌ترین بخش برای استفاده از آب‌های بازیافتی است، ادامه داد: کشت محصولاتی که به صورت خام مصرف می‌شوند با آب‌های بازیافتی با توجه به خطراتی که برای فرد مصرف‌کننده ایجاد می‌کند، ممنوع است.
دوستی با بیان اینکه برای آبیاری محصولاتی که فرآوری می‌شوند تمهیدات سختی وجود دارد، افزود: بر این اساس قسمت خوراکی گیاه نباید با پساب در تماس قرار گیرد.
کارشناس محیط زیست خراسان‌رضوی گفت: برای مثال در کشور مصر پرورش محصولات خوراکی با آب‌های بازیافتی مجاز نیست و در این کشور از آب‌های بازیافتی برای آبیاری درختان جنگلی برای تهیه الوار استفاده می‌شود.
وی افزود: در برخی کشورها از آب‌های بازیافتی برای کاشت درختان توت به منظور پرورش کرم ابریشم و نیز ایجاد کمربندهای سبز برای تثبیت شن‌های روان استفاده می‌شود.
دوستی با اشاره به اینکه در جایی که استفاده از آب‌های بازیافتی قدمت چندانی ندارد، خاطرنشان کرد: در مقابل در مناطقی که کمبود آب وجود دارد یا کشاورزان با فقر مواجه هستند بی‌هیچ ملاحظه‌ای از آب‌های بازیافتی استفاده می‌شود.
وی با بیان اینکه کشاورزان و خانواده آنها اولین گروهی هستند که در معرض مخاطرات بهداشتی ناشی از پساب‌ها قرار دارند، اظهار داشت: از طریق مصرف محصولات آلوده کرم‌های روده‌ای مانند کرم آسکاریس، کرم شلاقی و در برخی موارد خاص کرم کدوی گاوی به طور وسیع می‌تواند در سطح جامعه انتشار یابد.
انتهای پیام/ح20/ط4000
