چند سال پیش وقتی موضوع تغییر مکان مراسم اختتامیه جشنواره انتخاب کتاب سال شهید حبیب غنیپور از مکان اولیه آن در مسجد جواد الائمه(ع) در جنوب غرب تهران به یکی از تالارهای حوزه هنری در تقاطع خیابانهای حافظ و سمیه در مرکز تهران از سوی دست اندرکاران این جشنواره مطرح شد، مخالفتهای چندی هم از سوی برخی از چهره های ادبی و بیشتر دلسوزان ادبیات متعهد به آرمان های انقلاب اسلامی مطرح شد که خلاصه کلام آنها در آن زمان این بود که مبادا با تغییر مکان مراسم اختتامیه این جشنواره که خواستگاه و حتی چندین سال مکان برگزاری مراسم اختتامیه آن مسجد جواد الائمه(ع) بوده و بسیاری از اهالی ادبیات این جایزه ادبی را با نام آن مسجد میشناسند، به مرور از اهداف و حال و هوای سال های اولیه آن دور شده و این جشنواره هم مانند جشنواره های ادبی دیگر رنگ و بوی رسمی و حتی دولتی به خود بگیرد و دیگر از آن زیبایی های مردمی آن دور افتد.
پاسخ برگزارکنندگان این جشنواره در آن ایام این بود که با تغییر مکان مراسم اختتامیه جشنواره انتخاب کتاب سال شهید حبیب غنیپور، هیچ گونه تغییری در محتوای آن که هدف اصلی این جشنواره است روی نخواهد داد. بلکه بیشتر جنبههای اجرایی آن تغییر میکند که آن هم با توجه به توسعه بخش های گوناگون آن در طی سال های اخیر اجتناب ناپذیر است.
امیر حسین فردی به عنوان بنیانگذار اصلی جایزه انتخاب کتاب سال شهید غنی پور در همان ایام در پاسخ به منتقدان این اقدام با صراحت گفت که تفکر مسجدی را نباید در جغرافیای خاص آن دنبال کنیم. ما همان فضا و ذهنیات را داریم؛ حتی اگر جشنواره شهید حبیب غنیپور در حوزه هنری برگزار شود. در طول این سالها که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به جشنواره کمک کرده است، هیچ نوع نظارتی بر محتوای جشنواره نداشته و این امر نه تنها در این دولت بلکه در دولت سابق نیز رعایت شده است. همیشه حرمت جشنواره از سوی حامیان حفظ شده است. ما تنها مکان برگزاری را به دلیل مشکلات تغییر دادهایم، جریان و تفکر همان است.
حالا چند سالی از آن ماجرا گذشته و اکنون بسیاری از اهالی ادبیات داستانی به برگزاری مراسم اختتامیه جشنواره شهید حبیب غنیپور در یکی از تالارهای حوزه هنری عادت کردهاند. در هنگام برگزاری مراسم اختتامیه هم معمولاً چندی نفری از اهالی خیابا های اطراف مسجد جواد الائمه که بیشتر از خانواده های شهدای آن محل و از نمازگزاران قدیمی مسجد محل شکل گیری جایزه ادبی شهید حبیب غنیپور هستند، به عنوان میهمان به مراسم اختتامیه دعوت می شوند تا در اهدای جوایز این جشنواره حضور داشته باشند.
نفس این عمل زیباست و چه زیباتر می شد که هر چند سال یک بار هم که شده، محل برگزاری بخشی از مراسم به همان محیط با صفای مسجد جواد الائمه باز میگشت تا کسانی که جایزه ای متبرک به نام و یاد شهید حبیب غنی پور و مسجد جواد الائمه دریافت می کنند با جایی که نطفه این جایزه در آن بسته شده از نزدیک آشنا شده و خاطره ای از این مکان معنوی را هم در حافظ خود ثبت کنند.
برای این اقدام پیشنهاد می شود مراسم اصلی اختتامیه که معمولا یکی دو روز قبل از سالگرد شهادت شهید غنیپور است در همان حوزه هنری برگزار شود، اما در سالروز شهادت شهید غنی پور( 10 اسفند) مراسم نمادینی در مسجد جواد الائمه برگزار شود که در آن همه برندگان این جایزه به همراه دست اندرکاران این جایزه به محل مسجد جواد الائمه بروند و از نزدیک عشق و ارادت خود به خواستگاه این جایزه ادبی مردمی(مسجد جواد الائمه(ع)) را ابراز داشته و به نوعی با بانیان این حرکت انقلابی و اسلامی تجدید میثاق کنند. در این صورت دیگر نیازی نیست نمازگزاران مسجد که اغلب پیر و سالخورده هستند به حوزه هنری بیایند و در یک مراسم رسمی که بیشتر شرکتکنندگان آن را اهالی ادبیات و رسانه و مسئولان فرهنگی- کشوری تشکیل می دهند شرکت کنند.
یادداشت: علیالله سلیمی
انتهای پیام/و