به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، سعید افزونتر امشب در این مراسم اظهار کرد: کتاب "نوحه‌های دستگاهی" شامل 50 نوحه از 11 نوحه سرای پیشکسوت و مطرح استان قزوین است.
وی با اشاره به اینکه این کتاب دارای یک بخش تحلیلی است، افزود: سعی کردم تا شاخصه‌های این نوع خاص از نوحه که شامل اصطلاحات مورد استفاده میان‌دارها، تعریف دستگاه، دستگاه ساده، دستگاه پاره‌دار، دستگاه دوتایی، دستگاه معکوس، دستگاه تکه تکه و دستگاه ناقص است را مورد تحلیل و بررسی قرار دهم.
نویسنده کتاب "نوحه‌های دستگاهی" با اشاره به اینکه سعی کرده در این کتاب قالب‌های موسیقایی را از دیدگاه موسیقی‌شناسی شرح دهد، بیان کرد: نکته جالب توجه در نوحه دستگاهی این است که این قالب‌ها منحصر به این نوع از نوحه و مختص شهر قزوین است و در هیچ نوع از قالب‌های موسیقایی چه در حوزه دین و یا موسیقی مجلسی ایرانی سابقه ندارد.
افزونتر عنوان کرد: قالب موسیقایی نوحه دستگاهی تابعی از متن نوحه یا همان اشعار آن است و قالب‌های این اشعار در میان قالب‌های شعری شناسایی شده به وسیله سبک شناسان ادبیات ایرانی سابقه‌ای ندارند، بنابراین این قالب‌ها برای موسیقی شناسی ایرانی بدیع هستند.
وی تصریح کرد: در گذشته ادبیات مذهبی در دفترچه‌های نوحه‌خوان‌ها ثبت می‌شد، امروزه در جزوه‌ها و کتابچه‌ها با تیراژ پائین چاپ میشود، اما بر هیچ‌کس پوشیده نیست که این مقوله همیشه به عنوان تقلیدِ ناشیانه عوام از آثار بزرگان ادب یا همان خواص تلقی شده و هیچ‌گاه جدی گرفته نشده و پرداختن به آن‌ها دون شأن فرهیختگان ادب بوده است.
نویسنده کتاب "نوحه های دستگاهی" خاطرنشان کرد: وضعیت ادبیات مذهبی در ایران از دیدگاهی انسان‌شناسانه بسیار پیچیده است، زیرا در یک سوی تصور در اختیار داشتن تمامی تریبون‌ها و قبضه تمام وسائل ارتباط جمعی و در سویی دیگر سکوت در محافل رسمی و علمی کشور مطرح میشود.
هومان اسعدی در نقد کتاب "نوحه‌های دستگاهی" بیان کرد: این کتاب شامل سه بخش ادبی، موسیقایی و انسان‌شناسی است که جنبه موسیقایی این اثر در حیطه تخصص من قرار دارد.
این پژوهشگر و مدرس موسیقی عنوان کرد: بخش اعظم این کتاب مرتبط با تصحیح متن نسخ خطی دست‌نویس است که کاری ارزشمند و جالب به شمار می‌رود.
اسعدی خاطر نشان کرد: یکی از مواردی که در این کتاب باید تصحیح شود مربوط به ساختار و نگارش آن است زیرا در برخی موارد باید تقدم و تأخر مطالب رعایت می‌شد.
وی گفت: البته یکی از موارد قابل تحسین این کتاب مطرح کردن تقابل هنر مردمی و هنر فاخر است که نکته جالب و مهمی بود.
این پژوهشگر و مدرس موسیقی افزود: هنرهایی در تاریخ ایران مطرح شده که هنر درباری بود و توجهی به هنر مردمی نمی‌شد.
اسعدی یادآور شد: امیدوارم تحقیقات بیشتری در زمینه هنرهای مردمی در طول تاریخ صورت گیرد.
انتهای پیام/77010/ش30/ظ1004
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
